466
Do nich zaliczają się również mieszkańcy południowej Saghalii, wyspo-zbioru kurilskiego i Giljaki z nad dolnego Amuru1) jako też i w północnej Saghalii 2). Język ich chciano w pewnem powinowactwie z japońskim postawić, lecz bez dostatecznych podstaw 3). Na posiedzeniu Towarzystwa antropologicznego d. 16 Grudnia 1871 r. przedstawił Brandt, konsul niemiecki w Japonii, fotografie xlinosów, którzy na oko z twarzy wielce do Japończyków byli podobni. Mieszkańcy wyspy Paramuszir, w pobliżu południowmgo przylądku Kamczatki, mówiący językiem kurilskim, posiadają skośnoszczelinowe oczy, a zatem jednę z cech rasy mongolskiej 4). Czaszki tego ludu mają prawie ten sam wskaźnik szerokości, 76,7—78,8, co i japońskie, lecz mając zarazem wskaźnik wysokości 69—76 są znacznie niższe, jakkolwiek ta różnica zbyt wielkiej wagi nie posiada 5). Większy daleko sprawia nam kłopot ich bujna broda, włos kędzierzawy, gęsty, i zarost obfity na ciele 6), który, jakkolwiek nie jest silniejszy jak u Europejczyków, jednakże śród ludów o skórze gołowłosej ma swoje znaczenie. Ta jedna cecha byłaby dostateczną do oddzielenia Ainosówr od reszty ludów7 azyjatyckich i postawienia ich jako plemię odrębne, gdyby wszystkie o nich wiadomości nie polegały na tak niedokładnych i skąpych danych, że dopiero późniejsi badacze ludów będą mogli rzecz o ich stanowisku rozstrzygnąć. Myśl ta nie byłaby wreszcie nieprawdopodobną, że są w pewnem powinowactwie z ludem Aeta na wyspach filipińskich, gdyby się dało stwierdzić, że aziatyccy Papuanie przez wyspy Liu-kiu aż do Kurilskich kiedykolwiek się dobrali. To przypuszczenie objawiamy zaś tutaj bez wielkiej ufności w jego zasadność i jedynie w celu skłonienia do porównania obu języków między sobą. Dopiero gdy takie porównanie do jakiegokolwiek wyniku doprowadzi, czy przeczącego czy też twierdzącego, będziemy mogli Ainosom z większą pewnością naznaczyć miejsce w układzie naukowym.
i) Pet er mann s Mittheilungen 1857, str. 305, 1860 str. 99.
3) 1. c. 1869, str. 432. Wenjukoff zapewnia zaś, że język G i 1 j ak o w
różni się tak od tunguskiego jak i od kurilskiego. którym Ainosi mówią. Journal of the R. Geogr. Soc. London 1872. T. XLII, str 385.
3) W h i t n e y. Study of language, str. 329.
4) Według z'ródeł rosyjskich w Zeits. d. Wien, geogr. Gesell. 1872. T. XV, str. 558.
5) Yerhandlungen der Beri. Gesellschaft f. Anthropol. 1872. str. 27.
6) Zob. str. 95 i Blackiston. Jonrney in Yezo. Journ. of. the Eoy. Geogr. Soeie. London 1872, T. XLII, str. 80.