488
stralii zmieszaniu krwi z Malajczykami przypisane być winno :). Jednym tylko znakiem różnią się amerykańskie pokolenia od azyjaty-ckicłi Mongołów, a nim jest nos, będący u ostatnich mały i zadarty, i mający nizkie siodło, gdy tymczasem u myśliwskich pokoleń Zjednoczonych Stanów, mianowicie u ich władzców. spotykamy nosy o wysokim grzbiecie. Wiadomo dalej, ze Mexikanie i inne kulturowe ludy środkowej Ameryki twarzom swych bożyszcz mocno występujące nosy nadawali, tak że i pomiędzy nimi musieli tu i owdzie ludzie z tera znamieniem wyższego stopnia ukształtowania występować. Również i w południowej Ameryce, w okolicach daleko ku biegunowi sięgających, spotykamy to odstępstwo od typu mongolskiego, gdyż tak między wymarłem! już Abipouami, jak i między istniejącemi jeszcze Patagończyka-mi orle nosy nie należały i nie należą do wielkich rzadkości2). Odrębność jednak czysto miejscowa nie może być za znamię plemienne brana, inaczej musiałaby stanowić powszechny przymiot -krajowców nowego świata.
Zupełne oddzielenie ludów amerykańskich od azyjatyckich Mongołów byłoby możliwem chyba tylko na podstawie wewnętrznych różnic językowych obu. Działy ludów w naszym systemaeie ' oparliśmy zaś wyłącznie na różnicach znamion cielesnych. Pomimo to zamierzamy tutaj postawić to pytanie: czy typ języków amerykańskich nie wskazuje właśnie na to, że owe ludy przed przybyciem swojem do nowego świata na wspólnym stopniu rozwoju z ludami uraio-altajskiemi stały? Właściwością amerykańskich języków7, jakeśmy widzieli 3), jest to, że w7 nich całe zdanie niknie w7 jednem słowie, z którego to powodu właśnie polysyntetycznemi (pockłaniającemi) się nazywają. Jeżeli stan rzeczy jest w istocie taki, to naznaczając językowi Innuitów dotąd stanowisko odrębne, dopuszczono się znacznego błędu. Podobnie jak wszystkie języki uralo-altajskie używa i on jedynie przyrostków i posiada zarazem zdolność do skupienia całego z wielu członków składającego się zdania w7 jednem słowie, a zatem do po.lysyntetycz-nego postępowania. Grenlandczyk używTa jednego słowa do wyrażenia następnej myśli: On mówi, że i ty także chcesz spiesznie pójść,
b zob. po wyż. str. 321.
-) Dobrizhoffer, Geschichto der Abipouer. T. Ii, Etr. 24. 11 ust er s Unter den Patagoniern. str. 172.
3) zob. po wyż. str, 120.