423
§ 4. Dodatkowe wiadomości o szeregach potęgowych
Rozwińmy teraz lewą i prawą stronę według potęg x [445, 446], Porównując współczynniki otrzymujemy
00
00
i i _ i
2k* Zj n* 180 ’
1
skąd
90
Te same wzory otrzymamy zresztą później [449] z innych rozważań.
7) Jeżeli funkcję f(x) można w przedziale (—R, R) rozwinąć w szereg potęgowy (1) i x1 jest dowolnym punktem tego przedziału, to w jego otoczeniu funkcję można rozwinąć w szereg według potęg x—x1.
Rzeczywiście, podstawmy w (1) x = x1+y. Na mocy ogólnego twierdzenia (zamieniając x i y rolami), gdy tylko będzie |x1l + lylcR, czyli' |y|<R—|jr1|, można już przejść do rozwinięcia według potęg y, to znaczy według potęg x—x1\
k«0 k-0
to
Wykonując wszystkie potęgowania w szeregu £ a, (x1+y)’ i redukując wyrazy podobne, łatwo
U— l
można otrzymać także współczynniki tego rozwinięcia
Ao =^Yia" x1“ =
n-0
i ogólnie
Ak
00
(n— 1) ... (w—A + l)
1-2-
■k
a1x’
00
(n-1) ... (n—k+\) o„ x1’~k =
k\
Wynik ten z uwagi na 438, 9° nie jest niczym zaskakującym.
Jedynie dla uproszczenia zakładaliśmy, że szereg wyjściowy jest rozwinięty według potęg x, nic by się nie zmieniło, gdyby funkcja f(x) była rozwinięta według potęg różnicy x—x0.
Przypominamy, że funkcję f(x), którą można w otoczeniu punktu x = x0 rozwinąć według potęg x—Xo(J) nazywamy analityczną h> tym punkcie. Udowodniliśmy więc, że funkcja analityczna w jakimi punkcie jest także analityczna w każdym punkcie pewnego jego otoczenia.
Twierdzenie to obejmuje także przypadek funkcji wielu zmiennych.
8) Jako ostatni przykład rozpatrzymy rozwinięcie funkcji
------' = [1 +(«2 —2x<x)]_,/2
j/l — 2jr;x + (x2
według potęg ol, dla dowolnego ustalonego x. Możliwość takiego rozwinięcia jest zapewniona przez nasze twierdzenie, jeżeli tylko |a|2+2|x| • |«|<1. Łatwo można zauważyć, że współczynnikiem przy a" (n > 1) będzie pewien wielomian P, — P, (x) stopnia n, więc
(9) —-——'1 • = 1+Pl «+P2 <x2+ ... +P„«"+ ...
l/l-2x<x+<x2
Wynik ten już znamy [patrz 440, 4)].
(2) Szereg ten oczywiście będzie szeregiem Taylora [438, 9].