231

COACHING I MENTORING W PRAKTYCE

CZĘŚĆ II. OPROGRAMOWANIE KLIENTA

człowieka dla człowieka. Im więcej zawrzesz w niej naturalności i prawdy o sobie, tym lepszy uzyskasz efekt. Pamiętaj o nadrzędnym zadaniu coacha, o sprzężeniu do przyszłości i przeramowaniu do celu.

Posłużmy się przykładami:

Klient: - Mam kłopot z punktualnością, bardzo często spóźniam się na spotkania do klienta.

Coach: - Masz ochotę posłuchać krótkiej metafory? Twój problem jest jak biała kartka papieru. Czas jest nierozciągliwy jak ta kartka, można zmieścić na niej wiele słów, zależy jak ją zagospodarujesz. Mogą to być bardzo ważne słowa, mogą zmienić komuś życie, jak wyznanie miłości albo rezygnacja z pracy, genialny pomysł albo testament. Na kartce można też gryzmolić, zalać ją kawą albo zmiąć i wyrzucić. Jak czas, jest z pozoru nieważna, ale jednak każda kartka jest absolutnie unikalna. Co bierzesz dla siebie z tej historii?

Klient 2: - Martwię się wynikami syna. Z takim ocenami dostanie się jedynie do kiepskiego liceum.

Coach: - Masz ochotę posłuchać krótkiej metafory? Twój problem jest jak biała kartka papieru. Takich kartek w każdej szkole są setki tysięcy. Zalegają archiwa, szafy i piwnice.

Kiedyś były białe i czyste, teraz widnieją na nich pasówki, oceny, sprawdziany, raporty, dzienniki. Pożółkły. Pewnie są również takie, na których widnieje twoje nazwisko. Jakie mają dla ciebie teraz znaczenie? Co sobie bierzesz z tej historii?

Klient 3:— Zrezygnowałem z kariery muzycznej. To nawet zbyt wielkie słowo. Skończy-łem szkołę, grałem nieźle na gitarze i na skrzypcach, grałem nawet w rockowej kapeli przez ■ sezon lub dwa i nic. Teraz żałuję, ale jest już za późno.    ■

Coach: - Masz ochotę posłuchać krótkiej metafory? Twój problem jest jak biała kartka. ■ Można powiedzieć o niej, że jest skończona, zamknięta i ograniczona. Nie trafiła ani do znanej książki, ani nie zapisano na niej ważnych informacji, a jednak istnieje, w tej chwili służy nam jako element ćwiczenia. Można ją wykorzystać taką, jaka jest, do bardzo waż- _;

nych rzeczy, można też zmarnować. Od nas zależy, jaki zrobimy z niej użytek, jak wykorzy- -

stamy jej możliwości. Co sobie bierzesz z tej historii?

Metafora to szczególny rodzaj feedbacku. Nic nie jest dopowiedziane ani ostatecznie domknięte. O prawdziwości decydują skojarzenia, które klient uzna za prawdziwe w swojej sytuacji.

Część druga

•    Wysłuchaj opowieści klienta.

•    Pozwól sobie na skojarzenia, niech opowieść zarezonuje w tobie.

231