282

COACHING I MENTORING W PRAKTYCE

CZĘŚĆ III. PRACA Z RELACJAMI

Tabela 26. Metoda integracji zasobów - modelowanie

KROK DRUGI - MODELOWANIE Z WYKORZYSTANIEM AUTORYTETU

Lp.	Pytania do rozmówcy	Omówienie oddziaływań i ich skutków
1.	• Ustal w jaki sposób teraz widziany jest Cel i efekt, który będzie rozwiązaniem pierwotnego problemu.	Zapisz na nowej kartce.
2.	•    Spytaj o zasoby, umiejętności przekonania itd., które są potrzebne do pomyślnego rozwiązania problemu. •    Zmierzaj do szczegółowego określenia tych zasobów.	Zapisz najbardziej precyzyjną odpowiedź.
3.	•    Spytaj o osobę lub postać znaną rozmówcy, która posiada lub posiadała dany zasób i potrafiła lub nadal potrafi go wykorzystywać. •    Spytaj, w jaki sposób dana osoba działa (działała), używając danego zasobu. •    Popytaj i ujawnij strategię sukcesu danej osoby. •    Spytaj, w jaki sposób dana osoba osiągnęłaby cel i efekt rozmówcy: Co zrobiłby X na twoim miejscu? •    Jeśli coachee nie znajduje konkretnej osoby, do której mógłby się odwołać, zaproponuj, żeby wymyślił lub stworzył, jak robi to scenarzysta filmowy, postać wyposażoną we wszystkie wymienione zasoby. Niech nada jej imię, atrybuty, wygląd itd.	Zapisz, kim jest dana osoba. Określ ścieżkę - od zasobu do rozwiązania, tak jak ją przedstawił rozmówca. W jaki sposób użycie zasobu (zasobów) wpływa na strategię sukcesu, a tym samym na pożądany rezultat. Zaproponuj klientowi żeby wyobraził sobie na drugim krześle [w pozycji drugiej „ty") postać, o której mowa, swój autorytet, podobnie jak to miało miejsce w ćwiczeniu 37. Most wartości i 38. Most przekonań. Ułóż na krześle kartkę z wymienionymi zasobami i strategią sukcesu. Zasugeruj klientowi żeby wyobraził sobie, że jego autorytet wstaje z krzesła i na moment użycza mu wszystkich zasobów, a także ścieżek dostępu do strategii. Zaproponuj, żeby w dobrym dla siebie tempie coachee wstał i usiadł na krześle autorytetu. Będzie to kotwica zmiany. Wówczas spytaj, jakiej rady udzieliłby osobie, która jeszcze chwilę temu siedziała na krześle w pozycji pierwszej - „ja", czyli samemu sobie. Kolejny raz dochodzi tutaj do wykorzystania podwójnej dysocjacji i jednocześnie asocjacji.

282