COACHING I MENTORING W PRAKTYCE
Jedyną istotną różnicą w tej sekwencji jest pytanie: „Jakie potrzeby oraz interesy są istotne dla systemu w związku z obserwowaną relacją?”. Pytanie to ujawnia przekonania i poglądy klienta dotyczące tego, jaką presję wywiera, czego oczekuje od niego system, czyli struktura nadająca kontekst i znaczenie jego relacji.
Ostatnie pytanie kolejny raz odwołuje się do obszaru wpływu Romka, naszego klienta, do oczekiwań, które jego zdaniem prezentuje struktura, czyli na przykład firma, system prawny, rodzina itp. Ten etap pracy w ćwiczeniu ma znaczenie urealniające. Jeśli bowiem Zosia może zwracać się do Romka z najróżniejszymi emocjami i potrzebami, których on nie rozpoznaje, nie chce realizować lub nie umie, to system, powiedzmy organizacja, poprzez odpowiednie mechanizmy zarządcze, procedury, osoby kierujące „wyraża oczekiwanie” dotyczące na przykład: wyników, współpracy, dialogu, zatem często pragmatycznej warstwy skierowanej na działanie i ściśle określony rezultat. Odpowiedzi zapisujemy.
5. Ostatnim krokiem jest Metametapozycja lub inaczej podwójna dysocjacja. Nazywamy to miejsce przestrzenią dystansu wobec wszystkich wcześniejszych pozycji, interesów i potrzeb. Klient dysocjuje się również do wcześniejszych dysocjacji, tym samym wchodzi w rolę podwójnego obserwatora. Zwiększa dystans również w przestrzeni mentalnej. Bezpiecznie, z dużej, symbolicznej odległości lustruje opisaną przez siebie sytuację. Zachęcamy klienta, by po przyjęciu Metametapozycji podsumował wszystkie zebrane wnioski i odpowiedzi na pytania. Cytujemy wcześniejsze wypowiedzi klienta w poszczególnych pozycjach. Następnie zachęcamy do syntezy, zebrania w całość wszystkich wniosków i odkryć. Dbamy o ekologiczne, proaktywne, sprzężone do przyszłości odpowiedzi pozostające w sferze kontroli i wpływu klienta. Odpowiedzi zapisujemy. Zamykamy ćwiczenie pytaniami sprzęgającymi do przyszłości i aktywizującymi: Od czego zaczniesz? Co możesz zrobić już dziś, żeby było tak, jak chcesz, żeby było?
Autorem pierwowzoru kolejnego ćwiczenia jest Robert Dilts1. Nazwał je iMostem relacji. Podobne modele stosują w swojej pracy Judith de Lozier, John Grinder i Richard Bandler2, zaczerpnięte z podejścia behawioralno-poznawczego w psychoterapii3. Jak w poprzednim ćwiczeniu, prezentowana wersja odbiega od oryginału, jest efektem wielu ćwiczeń autora i jego zespołu wraz z polskim coachee. Tutaj również operujemy pojęcia-
266
Dilts R.. Metaprzywództwo, nag-anie CYD. NLP Neurocc akacja szkolono odbyło sx} w dniach 26 28.02 2007 w Lublin o
4 Grin.cor J.. Dilts R.. Bandler R. Dolozier J,. NLP Studiom Struktury Subiektywnych Dośtmdczeń, Gliw.ce 2006. Wydawnictwo Helion.
1C Porównaj Me ody P. Frouncl oh S.L., Droga do bliskości, Warszawa 2010. Wydawnictwo Czarna Cwca o-az tojzo. Toksyczna miłość Warszawa 2010, Wydawnictwo Czarna Cwca.