245

COACHING I MENTORING W PRAKTYCE

CZĘSC III. PRACA Z RELACJAMI

zapięte na ostatni guzik. Jednak to, co się wydarzy w czasie pobytu w hotelu, będzie zależało od przypadkowych ludzi: pilota wycieczki, recepcjonisty, kelnerów, kucharzy, masażystów. Jeśli chcesz być szczególnie traktowany i dobrze obsługiwany, warto pomyśleć, że zapewnienia pracownika biura turystycznego odległego o pięć godzin lotu mogą nie wystarczyć. Masażysta i kelner są udziałowcami twojego projektu, trzeba ich do tego projektu zjednać, a przynajmniej o tym, że w nim uczestniczą - powiadomić. Twoja gotowość na nieprzewidziane uczestnictwo w projekcie oraz nastawienie do osób, które pojawią się w nim nagle, w sposób nieprzewidziany lub w wyniku awarii, decyduje o przebiegu relacji, a w efekcie o powodzeniu całego procesu. Sprawdza się wówczas coachingowa zasada: Niczego nie zakładaj, wszystkiego się spodziewaj, bądź uważny i gotowy na nowe sytuacje i relacje.

W ogromnej większości życiowych procesów ufamy nieświadomym uczestnikom, że wykonują swoją pracę najlepiej jak umieją, dokonują najlepszych, dostępnych im wyborów. Współczesne życie, choć często pełne narzekań i krytyki, utyskiwań i wątpliwości co do postawy innych, jest w gruncie rzeczy procesem permanentnego zaufania do setek urzędów, służb, usługodawców, sprzedawców, lekarzy, nauczycieli i dziesiątków innych ludzi pełniących swoje role, dzięki którym świadomie i nieświadomie stają się uczestnikami naszego życia.

W czasie coachingu i mentoringu, w których bierzemy odpowiedzialność za realizowane cele i projekty, a istotą naszych działań ma być ściśle określony rezultat, procesy związane z istnieniem udziałowców powinny być brane pod uwagę od samego początku.

Robert Dilts twierdzi¹, że jeśli udziałowcy realizowanego projektu, zarówno ci nieświadomi, jak i świadomi, nie są przychylni lub przynajmniej neutralni wobec naszych zamierzeń, to wtedy projekt może zostać zablokowany lub działania napotkają ograniczenia lub przeszkody, które utrudnią albo uniemożliwią jego osiągnięcie.

Przyjrzymy się kilku charakterystycznym rolom, jakie grają udziałowcy. Na początek roli sponsora. To postać lub instytucja, która decyduje o podjęciu projektu lub realizacji celu. Jest jak producent filmowy. Decyduje o rozpoczęciu i zakończeniu i najczęściej o budżecie przedsięwzięcia, a także najważniejszych elementach składowych działania, o zasobach używanych do realizacji. W realiach firmowych jest to szef, tak zwany właściciel procesu w organizacji, czasami jakaś służba pracownicza. Sponsor zamawia coaching organizacyjny i za niego płaci, używając do tego formalnych narzędzi i procedur (na przykład przetargowych). Na jego zlecenie odbywa się rekrutacja coachów i ustalane są cele, oczekiwania i warunki wstępne coachingu.

Kolejnym ważnym udziałowcem jest kierownik projektu. W coachingu najczęściej jest to sam zainteresowany, czyli coachee. To on kieruje bowiem projektami prowadzącymi do realizacji jego celów osobistych bądź organizacyjnych, w które jest zaangażowany. Od niego zależą wszelkie decyzje związane z celami i zasobami, a także pozyskiwanie ich, zagospoda-

Dilts R.. Metaprzywództwo, nag'anic DVD. NLP Nourocojkacja. szkolono odbyło się w driach 26 28 02 2007 roku w Lublinie.

245