/
—^jg' . - •*.- ■
-&t
trłfigfrS-.
.wiązanie praw i obowiązków, rozwój jednostki i konsolidację wspólnoty.
« :'-W'trudnych warunkach współczesnego życia, pełne-. go i napięć i sprzeczności, poszanowanie człowieka winno-stanowić cel pierwszoplanowy. Wokół tej za-• Sady/ tylekroć gwałconej w historii świata, powinny koncentrować się wszystkie wysiłki wychowawców. .. Prowadzi to wreszcie do szerokiej dziedziny stosunków 'międzyludzkich i do programu kształcenia jednostki.1 Obok instytucji publicznych powołanych do tej działalności wychowawczej powinniśmy wszyscy inspirować i rozwijać bezpośrednie stosunki między człowiekiem a człowiekiem określające się w kategoriach1 „ja" i „ty", nie. zaś w kategoriach: „ja" i honP'."' '
■ -Mź$
-
■^Wychowawcy winni by wreszcie mieć za zadanie pomoc w tworzeniu dobrej strategii życia indywidualnego. .Kształcenie zawodowe każdego obywatela i jego przygotowanie do życia społecznego są w sposób oczywisty istotne. Ale orientacja życia w kierunku ■wartości nieinstrumentalnych, dzięki którym urzeczywistnia-śię powołanie człowieka, a nie tylko sukcesy mierzone w sposób pragmatyczny, są również sprawą’ bardzo ważną. Podejmując konkretne zobowiązania i:uwzględniając potrzeby życiowe, które manifestują się „tu i teraz", człowiek winien by także organizować swoje życie z uwagi na strategię wyznaczoną .przez humanistyczną wizję życia tylekroć wyra-■' żaną przez doktryny religijne i metafizyczne, a także przez : humanizm świecki.' Oznacza to, jeśli wierzyć można1 filozofom, że „być" ważniejsze jest od „mieć" i „działać". Być człowiekiem — to. przecież ostatecznie to, co określa najwyższe powołanie wychowawców. !
•'( ■ j r* i-;
■i^
ii
Chcąc w studiach .nad perspektywami oświaty zasto-... sować metody nowoczesnych badań naukowyęh_.:p.o-winniśmy najpierw sprecyzować . granice, zasięg i ' strukturę tego, co rozumiemy przez. edukację, i przedstawić ją w postaci wyraźnie określonego systemu, którego zasadnicze parametry mogą być .włączone do* przewidywanego rrnjtnslu. Edukacja, jalco system społeczny, pojmowana jest tu w sensie szerokim, globalnym, jako uporządkowany zespół następujących podsystemów:
— podsystem 1 — instytucje wychowania przedszkolnego
obejmujące dzieci w dwu" grupach wjekui od 0 . do 3 lat oraz 'oa'2'^3 do 5’-7 lat' (żłobki "1 przedszkola w wielu krajach, w tym .w ZSRR);
— podsystem. 2 — szkoły podstawowe, szkoły śrędnie. pięrw-%zego--5topnla.J_-S.zkoty.. średnie" pełne, ogólnokształcące — dla
dzieci i młodzieży w wieku od 5-7 do 9-11 lat, od 9-11 do 13-15 lat i-od 13-15 do 16-18 lat, z niewielkimi różnicami za-
*21 — Bliskie i dalekie... 321