klsti164
ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN
postać wyszedł z użycia, lub zmienił pierwotne znaczenie. Ale na-ogół i ten termin w pierwotnem jego znaczeniu dziś jeszcze spotykamy w bardzo wielu krajach słowiańskich: na południowej Wielkorusi, na Białorusi i małoruskiem Polesiu, w Bułgarji, Macedonji, Serbochor-wacji, a także w Czechach.
199. Sierpy słowiańskie posiadają kształty dość jednostajne (fig. 166—lfSmabl. XIII,5—7)~ Ku zachodowi zdają się naogoi pa^— nować formy bardziej zaokrąglone (fig. 169—172) i mniejsze; natomiast ku wschodowi, na północnej Rusi i w Bułgarji — prostsze i przy-tem nieco większe (fig. 166). Ale ta uwaga przy bliższych badaniacły może się okazać błędną. Uderzające podobieństwo zakończenia szpicu) u okazów bułgarskich z okolicy Sofji (fig. 167, A1) i poleskich (fig. 166) możnaby tłumaczyć tern, że sierpy często bywały wykonywane przez wędrownych Cyganów, oni więc mogli roznosić jednakie kształty.
166. Sierp kowalskiej roboty ze wsi Chinocz, pow. Sarny, Polesie (Polska). A. Zakończenie innego sierpu z tejże wsi. Rys. autor.
: \
Pospolicie sierpy polskie, biało- i małoruskie, oraz bułgarskie, a po- j niekąd i serbskie etc, są ząbkowane."Z Wielkorusi nie posiadamy i dokładniejszych w tym względzie wiadomości, ale znany, obszerny _J słownik Wł. Dala wyraźnie określa sierp jako ząbkowany; zgodnie zaś z tem i N. Popov podaje ze wschodniej Wielkorusi rysunek takiego właśnie narzędzia. Jak wiadomo, sierpy zębate używane były i w Czechach etc., a Europa przedhistoryczna znała je od bardzo dawna; także starożytna Grecja i Rzym niemi się w pewnej mierze posługiwały.
Sierpy gładkie — spotykane dziś np. w Finlandji, Estonji, niegdyś, jak się zdaje, i na Łotwie, poza tem zaś w Niemczech etc. — są używane tylko w niektórych zachodnich krajach Słowiańszczyzny.
W Polsce północno-zachodniej, gdzie obecnie już wyłącznie kosą dor
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
klsti116 137 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN odmiennego typu. Jest to rodzaj plecionego z gałązek i polepiklsti120 141 Rozdział 5. uprawa roślin terminem północno-małoruskim, biało- i wielkoruskim dla tegoklsti124 145 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN 111. Widły. -- A. Ok. Pińska. Polesie (Polska). Zbiory prof.klsti126 147 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN 117. Motyka (motyka). Chinocz, pow. Sarny, Polesie (Polska).&klsti138 165 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN skich (fig. 127); ale nie wiemy, skądby się mogła wziąć częśćklsti148 175- ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN płużnej konstrukcji z osnowy np. ramowatej na inną lub odwroklsti160 187 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN się, nieco odmienne znaczenie i, bodaj że zależy od rodzaju uklsti166 193 ROZDZIAŁ 6. UPRAWA ROŚLIN chwytania większej garści zboża, a zarazem jest rodzajem rękaklsti182 209 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN Pisum sativum L.) mają być poświadczone dla niektórych okolicklsti184 211 ROZDZIAŁ ó. UPRAWA ROŚLIN żącej obecnie do Z. S. S. R., oraz u Słowian bałkańskich, berklsti197 223 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN czeniu melona lub arbuza można uważać za ogólno-słowiański, zklsti135 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN mAŚĄ nawozu, nie zaś do uprawy roli i nie mamyklsti146 ROZDZIA 5. UPRAWA ROŚLINT73" 180. Czy jednak istotnie rrtug wynaleziklsti156 ROZDZIAŁY UPRAWA ROŚLIN 183 Ulrych Werdum. W Estonji, zdaje się, tych broklsti162 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN i 89 co bądź i u nich wymaga jednak pewnego, względnie wysokiegoklsti170 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN 197 203. _Zżęte zboże wiąże się w snopy, a snopy układa w ustalonklsti176 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN do tej chwili, wschodnim punktem jego zasięgu jest wieś Russfcol®klsti178 ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN Więc naprzód wymienimy wiązanie gazewkowe, scharakteryzowane przeklsti193 Rozdział b. uprawa roślinŚ# japan“, 1872, Anhang, str. 94, 206 — wyraźnie poświadczono wprawięcej podobnych podstron