klsti170

ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN

197

203. _Zżęte zboże wiąże się w snopy, a snopy układa w ustalone zwyczajem kopice. Nazwy, a zwłaszcża^-TtsżFałty tych kopić, powtarzają się na znacznych obszarach i poczęści są niezawodnie dawnego pochodzenia. — Południowy zachód (Słowenja) oraz północny wschód Słowiańszczyzny (Białoruś i północna Wielkoruś) posiada p r z e_p ł o t y, t. j. szczególne urządzenia w rodzaju bardzo wysokich a krótkich płotów, sfużące do suszenia snopów (fig. 181 A). Na Wiel-korusi zwą śię^one najpospoliciej ozoród, ozarod, zaród i t. p.; na polskiej Białorusi — aźeród, perepłot i t. p. (u Polaków na Białorusi — P«£z_epłot). Ważnem jest 1) że pospolitszą z tych nazw znajdujemy (w formie'oż er ed lub ożeret) także na Małorusi, gdzie oznacza już nie przeplot, którego tam niema, lecz podłużna stertę zbozaToraz Y) że w znaczeniu bliskiem do przeplotu -4naią podobny wyraz i~Bałtowie (litewskie żardas; łotewskie zards).

181. Przepłoty i ostrzkwki. — A. Przeplot (aźeredo) z Berszt, pow. Grodno, Białoruś (Polska). — B i C. Żed'eny vel zegińi z północno-wschodnich krańców polskiej Białorusn Rys. autor.

Słoweńskie przepłoty różnią się od wielko- i białoruskich posiadaniem daszka; bywają one zresztą nieraz rozwinięte we wcale pomysłowe konstrukcje. — Poza ziemiami słowiańskiemi przepłoty używane są przez Ugrów zachodnio-syberyjskicli (Wogułów), niektórych inorodców północno-wschodniej Rosji, a dalej przez mieszkańców Fin-landji, Litwy i Szwecji; niegdyś zaś znane były i we wschodnich Prusach. Z drugiej strony widzimy je, w postaci identycznej lub zupełnie podobnej, w regjonie południowych Alp u ludności romańskiej i niemieckiej; ta południowa część zasięgu łączy się z zasięgiem w Sło-wenji. Wreszcie i we wschodniej Azji (w Japonji oraz w Chinach) są używane zupełnie typowe przepłoty; w Chinach kryją je daszkiem, jak w Słowenji. -- Oprócz przeplotów spotykamy w niektó-