klsti176

ROZDZIAŁ 5. UPRAWA ROŚLIN

do tej chwili, wschodnim punktem jego zasięgu jest wieś Russfcol® ^ Chałanje w powiecie nowooskolskim, gubernji kurskiej, na pograniczu \ małorusko-wielkoruskiem. W obrębie tego rozległego zasięgu charak- \ terystyczna część omawianego wiązania, tworząca rodzaj kaptura swo- i bodnie obracającego się na główce dzierżaka, wzgl, bijaka, lub obu tych części, nosi najczęściej nazwę kapy, kapicy i t. p. Powtarza się ta nazwa równie dobrze w Iberji lub Francji, ]ak u nas lub na ; Rusi. Jest zaś niewątpliwie pochodzenia romańskiego, wzgl. łacińskiego. Najwidoczniej gdzieś w krajach romańskich, łub jeszcze dawniej na

184. Kapicowe wiązania cepów. — A. Deława, pow. Tłumacz, Podole (Polska). — B. Stefanin, pow. Wasyllców, t>ub. Kijów (Z. S. S. R.). — C. Bochotnica, pow. Puławy, Małopolska. - 2>. Okolica Mławy (stary nieużywany cep w zbiorach Państw.

Sem. Naucz, w Mławie), Mazowsze. Rys. autor.

terytorjach rzymskich, wynaleziony został ten rodzaj wiązania, zwiększający obrotność bijaka, i stamtąd rozszedł się szeroką falą m. i. ku wschodowi, docierając przez ziemie niemieckie do Węgier i Polski, a przez Polskę do Małorusi. W krajach, gdzie się spotyka z innemi typami, pobudza uwagę nieużywającej go ludności do tego stopnia, iż daje początek przysłowiom. Więc np. Mazurzy suwalscy, mając na