Przeprowadzimy badanie przebiegu zmienności funkcji f(x) - x +
x - 2
Następnie, korzystając z otrzymanego wykresu, znajdziemy wykres funkcji
= m (m e R).
4
x- 2
y = 9im)< będącej liczbą rozwiązań równania x +
1 ■ Df = ( go, 2) u (2, +oo).
2. Funkcja nie jest okresowa. Nie jest ani parzysta, ani nieparzysta (uzasadnij).
3. Wyznaczamy miejsca zerowe funkcji:
x2 - 2x + 4
\
- O a x e D
oxe0.
Zatem brak miejsc zerowych i, co za tym idzie, brak punktów wspólnych wykresu z osią OX. Ponieważ /(O) = -2, więc punkt wspólny wykresu z osią OY to punkt (O, -2).
asymptoty poziomej wykresu. Mamy dalej, Hm /(x) = -oo i, podobnie, linr. /(x) = +oo, skąd wynika, że prosta x = 2 jest asymptotą pionową wykresu funkcji.
Zbadamy istnienie asymptoty ukośnej. Mamy:
lim = lim
x-»±oo X X-»±oo
1 +
x(x-2)
= 1, skąd a = 1;
x -2
4, Obliczamy: lim f(x) = lim x +
= -oo, lim /(x) = +oo. Brak więc
x->+®
oraz
lim f/(x) - ax] = lim
X-»±00 1 x->±00
x- 2
O, skąd b = O.
Istnieje więc asymptota ukośna wykresu o równaniu y = x.
5. Obliczamy pochodną
x +
Y
x- 2
= 1 -
4
x2 - 4x
(x - 2)2 (x - 2)=
. Widzimy, że
Df = Df. Dalej otrzymujemy
/'(x) = O (x2 - 4x = O a x e Df) <=> (x = O v x = 4), f(x) > O « (x2 - 4x > O a x e Df) <=> x e (-oo, O) U (4, +oo), f'(x) <0ox£ (O, 2) u (2, 4).
6. Wstawiamy rezultaty obliczeń do tabelki:
/'(*)
m
(-00, 0) |
0 |
(0, 2) |
2 |
(2, 4) |
4 |
(4,+oo) |
+ |
0 |
- |
X |
- |
0 |
+ |
* -oo |
maksimum lokalne -2 |
-00 |
X |
+00 |
minimum lokalne 6 |
+oo * |
HH
7. Teraz możemy już naszkicować wykres: