87426 Śliwerski6

87426 Śliwerski6



Pedagogika ogólna rozdział trzeci 121

nieważ radzą sobie one przecież - mniej lub bardziej skutecznie w zależności od własnego samorozumienia i perspektywy badawczej - bez pedagogiki ogólnej. Na czym powinna się więc operać podstawowa myśl pedagogiczna, jeśli nie może być ani wywiedziona z istniejącej konstytucji praktyki pedagogicznej i obecnego stanu nauki o wychowaniu, ani pozyskana dzięki roszczeniom zgłaszanym przez samą pedagogikę ogólną?

Podstawową strukturę myślenia i działania pedagogicznego da się współcześnie wyjaśnić -jeśli w ogóle jest to możliwe - wyłącznie dzięki ponownemu odwołaniu się do konieczności, która stanowi przedrefleksyjną podstawę pojedynczych działań pedagogicznych i dyscyplin nauki o wychowaniu. Konieczności owej nie można zrekonstruować, odwołując się do kryteriów zaczerpniętych z historii i nauk społecznych ani wyjaśniać hermeneutycznie jako ponadczasowej determinanty istoty naszego bytu, ani też wykazać w drodze transcendentalnej refleksji po prostu jako warunku każdej rozumnej wypowiedzi dotyczącej pytań i treści pedagogicznych. Możemy się jednak upewnić co do jej istnienia, analizując teorię działania i historię problemu. Jeśli udałoby się w konfrontacji z historią problemu myślenia i działania pedagogicznego sformułować myśl, która wskazywałaby na podstawową strukturę pedagogiczną zakorzenioną w ludzkim myśleniu i działaniu, to wyjaśniłaby się być może kwestia, dlaczego nie możemy wniknąć do niej od strony pojedynczych działań praktyki pedagogicznej i różnych dyscyplin nauki o wychowaniu, lecz musimy wychodzić od konieczności osadzonej w samym ludzkim działaniu, by na nowo postawić pytanie o podstawową strukturę i indywidualną logikę praktyki pedagogicznej. Pedagogika ogólna, posługująca się taką argumentacją, nie byłaby już skazana na rolę jednej z dyscyplin nauki o wychowaniu, postrzeganej w efekcie jako całkowicie zbędna, czy też niepożądana. Konfrontowałaby raczej praktykę pedagogiczną i naukę o wychowaniu z koniecznością, która nie jest im narzucana

10 W odniesieniu do pojęcia przedrefleksyjnej przyczyny t tion, w: F. Briiggen, Freiheil und lniersubjektivitat. Ethische Pat der Universitat Munster 1986.

z zewnątrz, lecz leży u podstaw samego myślenia i działania pedagogicznego. Mogłaby nie bez racji obstawać przy tym, że stworzona przez nią podstawowa myśl pedagogiczna nie może zyskać uznania w pedagogice ogólnej niejako w zastępstwie nauki i praktyki, lecz musi być aktywna i nabierać znaczenia w samym myśleniu i działaniu pedagogicznym.

► 3.1.3. Prakseologia

praktyki pedagogicznej i nauk o wychowaniu

Próba oparcia procesu systemowego formułowania podstawowej myśli pedagogicznej na konieczności myślenia i działania pedagogicznego danej w samej praktyce życiowej człowieka jest możliwa pod trzema co najmniej warunkami. Po pierwsze, pod warunkiem że w ogóle istnieje taka konieczność, która uzasadnia myślenie i działanie pedagogiczne, ale sama nie może być uzasadniona w drodze refleksji; po drugie, że owej konieczności przypisywane jest znaczenie w weryfikacji prawdziwości twierdzeń pedagogicznych i oceny doniosłości praktyki pedagogicznej; a po trzecie, pod warunkiem że konieczność myślenia i działania pedagogicznego da się rozciągnąć na rozległą problematykę historycznie zawsze wstępnie daną w toku rozwoju podstawowej myśli pedagogicznej10.

Pierwszego z owych trzech warunków nie możemy per definitionem odnieść do wiedzy, ponieważ dotyczy przecież konieczności, której nie stwarzamy sami, lecz która jest nam dana wraz z naszą egzystencją. W myśl drugiego warunku owa przedrefleksyjną konieczność powinna mieć zasadnicze znaczenie w procesie oceny doniosłości praktyki pedagogicznej i roszczenia do prawdziwości zgłaszanego przez pedagogikę teoretyczną. O tym, czy jest tak w rzeczywistości, nie możemy orzekać z perspektywy naszej niewiedzy dotyczącej warunku pierwszego. Może się to okazać dopiero dzięki spełnieniu trzeciego warunku, a mianowicie dzięki stworzeniu systemowej podstawowej myśli pedagogicznej, i skonfrontowaniu jej z pytaniami oraz proble-

ytu Schleiermachera por. rozdział Hypolepsis und Antizipa-'agogik bei Kani und Schleiermacher. Habilitationsschrift an


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
21794 Śliwerski6 Pedagogika ogólna rozdział trzeci    181 wpływów oddziałujących na
65667 Śliwerski6 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 191 wskazuje na wiedzę o porządku kosmosu i
69612 Śliwerski0 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 155 na powyższe ustalenia nieco przebrzmiał
41157 Śliwerski0 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 135 Fakt, że wolność praktyki nie rozwija się
Śliwerski4 Pedagogika ogólna rozdział trzeci    129 go względu przy określaniu ludzk
Śliwerski6 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 131 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 131 Dz
Śliwerski6 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 141 wania, wyjaśniania i opanowywania świata. Cel
Śliwerski8 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 143 Pedagogika ogólna rozdział
Śliwerski6 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 151 w jaki sposób można legitymizować faktyczną
Śliwerski8 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 153 Wzmiankowana faktyczna przewaga stanowiska
Śliwerski2 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 157 jako praktyki indywidualnej, intersubiektywnej ora
Śliwerski6 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 161 ne”, a postawiony przed możliwością wyboru, pyt
Śliwerski0 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 165 pedagogicznego, lecz co najwyżej brak możliwo
Śliwerski4 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 169 zwania wewnętrzne. Pedagogiczne wezwania do s
54956 Śliwerski2 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 177 to nie jest możliwa, jeśli zaś jest moż
25713 Śliwerski8 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 163 wrotnie: wezwanie do samodzielnego dzia
74798 Śliwerski6 Pedagogika ogólna rozdział trzeci 171 modzielności, na które jednak nie da si

więcej podobnych podstron