232 (41)

RELIGIE CZARNEJ AFRYKI ©WydawnictwoWAM. Kraków2005

SYSTEMY EZOTERYCZNE DOGONÓWI B AM BA RA

sny ołtarzyk w postaci niszy w ścianie cłomu i figurki, której składano ofiary.

Najwyższą, kosmiczną rangę miało odprawiane raz na 60 lat święto Sigi, co można rozumieć jako „przeżywane raz w życiu”. 60 lat jest okresem nieco krótszym niż czas życia ludzkiego, oznacza to, że każde pokolenie będzie miało szansę uczestniczenia w Sigi co najmniej raz (zalicza się też obecność jako dziecko czy w łonie matki). Ci, którzy przeżyli poprzednie Sigi świadomie, muszą czuwać nad jego poprawnością i inicjować swych następców. Od jego właściwego przebiegu zależy prawidłowe funkcjonowanie świata, obchodzone jest bowiem dla upamiętnienia objawienia ludziom słowa mówionego (odbicia Stwórczego Słowa Ammy), przekazanego pierwszym przodkom ludzi przez Nommo. Sigi jest więc przede wszystkim świętem Słowa So. Jednym z jego efektów jest odesłanie dusz zmarłych do krainy przodków, jest więc też poświęcone przodkom, jako że upamiętniać ma pojawienie się śmierci, zarazem jest rodzajem ekspiacji za śmierć Dyongu Seru. Odprawienie go należy do podstawowych obowiązków stowarzyszenia Awa. Defilada i tańce masek są rodzajem energetycznego wsparcia dla sił duchowych zwalczających śmierć i nieczystość.

Obchody Sigi zaczynają się w okolicach świętej wioski Yugo Na i ruchem okrężnym (po spirali) wędrują po kraju Dogonów. Przebieg trasy odpowiada drodze, jaką przebył Wielki Wąż w poszukiwaniu zgubionych dusz. Po ośmiu latach święto powraca do Yugo, dokąd też, odnalazłszy swe dusze, powrócił przodek, by zakończyć życic w spokoju. Przed każdym kolejnym świętem po-