Znajdujemy teraz siłę tarcia T12. W tym celu siłę reakcji Rj2 zapisujemy w postaci dwóch składowych stycznej i normalnej rJ2 = t12 + N12. Składowe te rysujemy na wieloboku sił (rys. 3.64b). Wykorzystując zależności geometryczne z otrzymanego wieloboku sił, mamy zależność
Ti2 = Rj2 sin pr,
lecz |
Rl2 = ^ sin(a + pr) |
(P3.99) |
stąd |
T12=P2 Sinp' . sin(a + pr) |
Wzór (P3.98) na sprawność przyjmuje postać
(P3.100)
P2 sin pr f sin pr
P2 cosa sin(a + pr) cosa sin(a + pr)
Przekształcając wzór (P3.100), otrzymujemy ostatecznie identyczne jak poprzednio rozwiązanie
_ sin(a + pr)cosa-sin pr sin(a + pr)cosa
_ (sinacospr + cosasinpr)cosa-sinpr sin(a + pr) cosa
_ sin a cosa cos pr + cos2 a sin pr - sin pr sin(a + pr)cosa
(P3.101)
_ sin pr (cos2 a-1) + sina cos a cos pr _ sin(a + pr)cosa
_ - sin pr sin2 a + sina cosa cos pr _ sin(a + pr)cosa
sin a cos a cos pr - sin a sin pr cosa sin(a + pr)
= tggCOs(a + Pr) = tga
sin(a + pr) tg(a + pr)
188