24 luty 07 (70)

Zastąpienie członu 2 dwiema masami zastępczymi m_2B, <^2C ^nie zmienia jego masy, jak również położenia środka masy S₂. Natomiast moment bezwładności układu mas zastępczych różni się od momentu bezwładności członu 2 i dlatego jest to model przybliżony, nie w pełni ekwiwalentny. Masa m_2B traktowana jako punkt materialny porusza się razem z członem 1, który wykonuje ruch obrotowy, natomiast masa m_2C porusza się wraz z członem 3 ruchem postępowym.

W drugim kroku wyrównoważania sprowadzamy środek ciężkości układu mas m-i i m₂B do osi obrotu korby (punkt A), umieszczając na jej przedłużeniu masę korekcyjną m_k1.

(P3.146)

(P3.147)

(P3.148)

c V „ ot i _m o r*.    ; n ™ tr\₁S₁ + m_2B l-j

^Sy1 = 2j^mi^xi ~ ~^mk1 ^rk1 + ^m1 ^S1 + ^m2B h = °< ^mk1 =---

i=1    ^rk1

Po uwzględnieniu danych jak w Przykładzie 3.22 mamy:

^m2B =    (^;2 -S2 ) = 7T7 °-⁴ ~ °-²) =¹ kg

l₂    0,4

m_2C = ^rn~s₂ = —0,2 = 1 kg ^2C l₂ ²    0,4    ^a

m_ki

_ m-tS-t + m_2Bli _1 0,1 + 1 0,2 _ ^rk1    0,2

(P3.149)

Masa umieszczona w punkcie C

(P3.150)

(P3.151)

m_c = ^m3+ m_2C =1 + 1 = 2 kg

Masa mechanizmu przed wyrównoważaniem

M_p = m-t + m₂ + rri3 = 4 kg

Masa mechanizmu po wyrównoważeniu częściowym

M_w = m₁ + m₂ + m₃ + m_k1 = 5,5 kg    (P3.152)

Jak widać, stosując tę metodę wyrównoważania całkowity wzrost masy częściowo wyrównoważonego mechanizmu jest nieduży. Jednakże wykonująca

220