257 (31)

RELIGIE CZARNEJ AFRYKI ©Wydawnictwo WAM, Kraków 2005

ANTROPOLOGIA

duchy są w powietrzu i krążą wokół nas. Mogą je wyczuwać zwierzęta, kiedy nagle czegoś się wystraszą lub staną nieruchomo. Jedynymi istotami boskimi są (z pewnością) N’gai - Niebo i (zapewne) Naitcrkop - Ziemia identyfikowana z praprzodkiem.

Los zmarłych posiadających duży autorytet: łaibo-nów, czarowników i zasłużonych starców przekonuje, że wierzenia Masajów nie odbiegały zasadniczo od pozostałych religii afrykańskich. Ciało takiego zasłużonego zmarłego smarowano wolim tłuszczem i czerwoną ochrą, po czym zawinięte w skóry wołowe chowano na środku majdanu, najczęściej pod gnojem. Po 9 miesiącach odkopywano je, nalewano mleko i miód do czaszki i zabierano kości, zabijając kilka kóz ofiarnych. Kości chowano po raz drugi w sekretnym miejscu, laibonów przykrywano dodatkowo stosami kamieni wierząc, że mogą odżyć przybrawszy postać węży, które odwiedzają członków rodzin przynosząc im szczęście. „Gdy odkopują czaszkę starca, by zgodnie ze zwyczajem ponownie ją pogrzebać, wysuwa się z niej duży, czarny, lśniący wąż z białą głową. To dusza wielkiego człowieka, który umarł”²¹. Kiedy kobieta spostrzeże węża w swoim kraalu, rozlewa dlań na ziemię trochę mleka, aby się napił.

Znowu mamy charakterystyczny związek węża z przeistoczonym zmarłym. Przemiana pośmiertna trwa 9 miesięcy - symetrycznie do dojrzewania zarodka przed narodzeniem. Charakterystyczny dla pasterzy pochówek w bydlęcej skórze oznacza postawienie znaku równości

A. Wińcza, op. cit., s. 48.