98 (91)

RELIGIE CZARNEJ AFRYKI ©Wydawnictwo WAM. Kraków 2005

SYSTEMY RELIGIJNE LUDÓW ZBIERAC7.0-L0WIECKICT I

śpiewamy na cześć lasu, bo chcemy, by brał udział w naszym

szczęściu¹⁴.

Przywrócenie stanu równowagi nazywane jest przez Pigmejów „otwarciem lasu” i związane jest z rozpalaniem ogniska i składaniem ofiar przebłagalnych z kur w lesie. Dowodem przyjęcia ofiary jest zniknięcie wnętrzności. Pigmeje twierdzą, że zjadają je lodi, czyli duchy zmarłych, ale to Torę ich kieruje do uznanej przez siebie ofiary. Bóstwo lasu dzięki wstawiennictwu zmarłych lodi przebacza ludziom i otwiera las, umożliwiając owocne polowanie.

Najbardziej rozbudowaną ceremonią otwarcia lasu jest molimo, odprawiana w sytuacjach kryzysowych jak czyjaś śmierć, epidemia, głód, niepogoda. Molimo trwa od kilku dni do miesiąca, jej celem jest odzyskanie harmonii z lasem. Wieczorami członkowie społeczności zbierają się wokół ogniska zwanego kumamolimo, czyli „serce molimo" i śpiewają pieśni pochwalne na cześć bóstwa puszczy, by je obudzić, ucieszyć i uszczęśliwić, wspominają przy tym o nieszczęściu, które na nich spadło. Pieśni mają na celu przebudzenie Torę ze snu i zwrócenie jego uwagi na trudną sytuację Pigmejów. Członkowie związku łowieckiego molimo wyciągają wówczas z kryjówek leśnych tzw. trąby molimo, czyli długie rury drewniane, i podchodząc do obozu dmą w nie naśladując głosy różnych zwierząt, a potem grają unisono ze śpiewem zgromadzonych przy ognisku. Gdy przy kumamolimo pozostaną już sami mężczyźni, molimo wcho-

^M C. Tumbull, Leśni ludzie, s. 89.