634 Blender. Kompendiom
osiach wykresu; oczywiście, możemy je dowolnie zmieniać, regulując przedział, w jakim zostanie ona ujęta. Znajdujący się powyżej przycisk Add Drtircr pozwala nam z kolei powiązać dany wykres z przechowywanymi w innym obiekcie (tzw sterownikiem) na scenie informacjami (rysunek 16.19).
Rysunek 16.19.
Uzależnienie wartości na krzywej LocX danego obiektu od innego, którego nazwa została wpisano w pasek OB:
Jego wciśnięcie udostępnia nam pasek OB:, do którego możemy wpisać nazwę wybranego obiektu na scenie bądź też jedną linijkę skryptu Pythana, o tle wskaże my znajdującą się obok ikonę (¥j. W jednym i drugim przypadku okienko Tran-form Propertus, w którymi pracujemy, zostanie uzupełnione o dwa rozwijane me nu — Drwa type oraz Drwa charmeL Pierwsze z nich charakteryzuje, jakiego typu Drwer zostaje wykorzystany do utworzenia powiązania (w omawianej sytuacji istnieje tylko jeden — Objat), podczas gdy kolejne umożliwia nam wskazanie cechy obiektu, której wartości staną się paskiem odtwarzania edytowanej krzywej IPO (rysunek 16.20).
Rysunek 16.20.
W przypadku obok menu Driver channel pozwala nam ustalić, które z danych przechowywanych w innym obiekcie maję odpowiadać za odtwarzanie krzywej LocX edytowanej bryły, a więc de focto uzależnić animację od ruchu, obrotu bgdż skalowania bryłysterownika
Prostokącik krzywej IPO, której przypiszemy sterownik Drwrr, zostanie oznaczony niewielką kropką. Jego skasowanie dokonuje się za pomocą przycisku Rnmm z okna TransfomPropenie, w który zamienił się poznany wcześniej przycisk Add Drwa (rysunek 16.21).
O animac|i za pomocą Driyers szerzej w rozdziale osiemnastym, poświęconym armaturze
Wskazane krzywe, których węzły są podświetlone na biało, możemy przemieszczać i skalować na osi dzięki znanym nam z edycji brył funkcji Grab i Scalę. To pierwsza z wielu analogii, jakie napotkamy w czasie poznawania UK) Cumę. Zaglądając do
Rysunek 16.21.
Powięzon* krzywej LocX :i«oqę no os X obiektu PIone; od tej pory zmiana rotacji bryły wskazanej w Sterowniku od O.S° do 100" (jak wskazuję .ortcdo no os X wykresu) oznoaoć będzie przemieszczanie się edytowanego modelu na osi X w romoch utworzonej krzywę IPO animacji
zakładki Sclea paska narzędziowego omawianej strefy, szybko przekonamy się, iz tutaj również obowiązują skróty B oraz A, umożliwiające uaktywnianie wybranych bądź wszystkich węzłów na wykresie współrzędnych (rysunek 16.22).
Stl4cVDel«l«ct Ul A
Boraet Se««ct B
►»> \ TŁ^Owcl
Rysunek 16.22.
Zawartość zakładki Selen paska narzędzi strefy IPO Curve Editor
Wciśnięcie klawisza S dla skalowania, a następnie X lub Y wywożącego odpowiednią oś. pozwala nam na szybkie odwrócenie kierunku krzywej IPO
Zmiana położenia krzywej lub |ej rozmiaru jest równoznaczna z przesunięciem klatek kluczowych, które znajdą się teraz w innych klatkach animacji. Mało tego — za pośrednictwem kombinacji GrMewy przycisk myszy bądź klawisza / możemy dodawać klatki kluczowe (a więc węzły), w miejscach wyznaczonych przez kursor, bądź zieloną linię odtwarzania animacji. Oznacza to, iż zmiana cech danego obiektu w czasie — jego lokalizacji, materiału czy kształtu — może zostać przygotowywana w samej tylko strefie IPO Cun* Editor bez potrzeby przechodzenia do innych (rysunek 16.23).
Rysunek 16.23.
Dodanie dzięki kombinacji Ctd+lewy przycisk myszy nowego węzła—klatki kluczowej — dla krzywej LocX w miejscu wskazanym przez kursor (ok. 26. klatka animacji)