Zwnph językowe północnej Wielkopolski i Krajny z kaszubszczyzna i językiem dolnotużyckim 75
Wyraz hrzqd ‘owoc’ łub tylko ‘owoc suszony', znany Słowińcom41, występuje dziś na Kaszubach, na Kociewm. rzadziej na Tuchołszczyżnie i w północno-wschocŁnicj części Krajny (tu tylko jako 'owoc suszony'). Wyraz ten (wprawdzie w węższym znaczeniu ‘owoc suszony') sięga zatem dalej na południe, niż to podawał Nitsch11’.
III. CECHY STANOWIĄCE TŁO JĘZYKOWE (CECHY „PODKŁADOWE”)
I. Cechy o szerszym zasięgu, tzn. nawiązujące do obszaru kaszubskiego i łużyckiego
Typ domk ‘domek’. Cecha ta. jak wiadomo, łączy obszar łużycki z obszarem pomorskim. szczególnie zaś z Kaszubami, i w ogóle z północnymi krańcami Polski przez ogniwa pośrednie, jakimi są m.in. północna Wielkopolska i Krajna. Dolne Łuźyce i Kaszuby, jako ogniwa krańcowe, zachowały tę starą cechę w całej pełni, zaś w północnej Wielkopolsce i na Krajnie można dziś spotkać jedynie resztki form tego typu"'.
Na Krajnie zanotowałem, rzadkie zresztą, przykłady dotyczące wymienionego wyżej typu form w dwu kategoriach: w gen. pi. fem. - rzadziej - np. pańt&jk, od pańtufka ‘kartofel', i w nom. sg. masc. - nieco częściej - np. Bućk 'Buczek' (nazwa miejscowa) etc.
W północnej Wielkopolsce zanotowałem jedynie przykłady dotyczące drugiej z wyżej wymienionych kategorii gramatycznych (nom. sg. masc.)5’, np. skrajkźyrńfi ‘skrawek ziemi’ - Rosko, pow. Czarnków, lokć (obok łolćeć) ‘łokieć’ - Paterek, ok. 1 km na południe od Nakła,padalc (obokpadatic || padaC ica) ‘padalec’ - Chojno, pow. szamotulski (około 11 km na zachód od Wronek); znacznie częstsze są, bo występują w wielu wsiach północnej Wielkopolski, zwykle obocznie do form z e ruchomym, formy paznokć, pazgnokć, pazgnoć (— 1pazgnokć) ‘paznokieć'. Dość częsty jest tu skore (i podobne: sztorc...) ‘szpak’.
Nieściągnięte formy czasownika grać występują w wielu gwarach na terenie całej Wielkopolski, sięgając jako coraz słabsze relikty daleko na południe (np. Kijewo, około 2 km na południe od Środy Wlkp., i Garzyn, około 15 km na północny wschód od Leszna). Obok form nieściągniętych występują często w północnej Wielkopolsce, zwłaszcza zaś w jej wschodniej części, formy ściągnięte.
Zob. F. L o r e n t z, Slovinzisches Worterbuch. I, op cii.
*K. Ni lich. Dialekty języka polskiego, op.cil., s. 73-74.
M Według L. Zabrockiego (op.cil., s. 17) zanotowane formy bez e ruchomego paznokć, yeks 'dziegieć' pochodzą z północnej części Borów Tucholskich. Występują one tam, zdaniem autora, pod wpływem kaizubizczyzny.
Por Z S o b i e raj i k i, Z przeszłości gwar północnej Wielkopolski XVI-XVlll wieka „Slavta Occidental ti” XX. 1960. z. 2, s. 158.