CCF20101219023

Bronisław Szubelak - Hoplita grecki Vll-V w. p.n.e.

Bronisław Szubelak - Hoplita grecki Vll-V w. p.n.e.

: r nowego), elastyczność i wygoda Steniu a przede wszystkim niewygó-- : :;na. Mniejszy ciężar pozwalał na ■ ;-'e większego dystansu, szybsze

-    tv na polu bitwy, a nawet pościg za nmncielem.³⁴

zrzanie pancerzy było dostatecz-

-    r r::ste i, co niezwykle ważne, mogło

: ż----zć się w różnych miejscach, gdyż

^.zzzno je z prefabrykatów pod okiem

liczonego rzemieślnika.³⁵ Najpierw

-    — z:rowywano płaty płótna żaglowego

-    rzzez sklejenie kilku warstw

-    — nału i przykrawanie do zzzłiu prostokąta. Cztery pła-

-    c rzędni, tylny i dwa boczne) sazzono brzegami w rodzaj

nrzka z zapięciem czy raczej zzzzrowaniem na lewym

-    • : Od góry dodawano pią-

-    płat. wycięty w kształcie -ze—v U. Jego dolne obrzeże azzono z górnym tylnego, a

otia jako naramienniki r rżano z przodu do pierścieni. na wysokości mostka lub z : ch równoległych pierścieni za piersiach. W dolnej części n-zroju w kształcie litery U robiono z z pionowe nacięcia, tworząc w ren sposób nakarczek, zaś dolny -zzeg kubraka cięto w pionowe rasy sięgające talii, zwane pte-

-    Ies ipióra). Grubość warstwy zzateriału nie przekraczała i 5 cm.³⁶ Charakterystyczne

Płócienny pancerz hoplity greckiego wzmocniony metalowymi łuskami

naramienniki w formie klap uprawniają do nazywania go klapowym, jak jest określany w literaturze niemieckojęzycznej.

Wartość bojowa tego ekwipunku jest rzeczywiście problematyczna: aczkolwiek znajduje obrońców, którzy podkreślają, iż co prawda nie rykoszetował cio-