Bronisław Szubelak - Hoplita grecki Vll-V w. p.n.e.
Bronisław Szubelak - Hoplita grecki Vll-V w. p.n.e.
na bardzo ostrym sztychem i przypomina nieco te z epoki klasycznej.4
Zdecydowanie najciekawszą konstrukcją, która pojawiła się w środkowym okresie Epoki Brązu, jest gńffzungenschwert klasyfikowany jako typ Naue II. Typowo sieczna broń zachowująca cechy kłującej, co j ale się wydaj e nie dla wszystkich zajmu-jących się tym problemem jest oczywiste.5 Przypomnieć więc wypada, czym różni się miecz kłujący od siecznego. Podstawowa sprawa to położenie środka ciężkości. Miecz przeznaczony do pchnięć (kłujący) ma środek ciężkości blisko rękojeści, zaś sieczny - blisko sztychu. Klinga pierwszego ma ostry, wąski sztych i szeroką masywną nasadę, drugiego - kształt liścia rozszerzającego się od zastawy w kierunku sztychu.6 W przypadku wspomnianego miecza o trzpieniu rękojeści w kształcie języka, obrys brzeszczotu przypomina liść tataraku - rozszerzony u nasady, zwęża się w kierunku zastawy, by od tejże rozszerzyć się po sztych.7 Ponieważ środek ciężkości jest nisko, rękojeść jest mało rozbudowana i bez wydatnej głowicy. Nawet jeśli wygląda na solidną, to niewiele waży, gdyż wymodelowana jest jak cała okładzina z kości lub rogu.8
Panuje przekonanie, że ten typ miecza narodził się w Europie Środkowej na obszarze kultury pól popielnicowych, na terenach dzisiejszych Węgier w XIV w. p.n.e.9 Jego rozpowszechnienie wiązano początkowo z najeźdźcami z Bałkanów lub najemnikami służącymi władcom egejskim. Obecnie lansuje się tezę o przejęciu tej formy miecza drogą wymiany związanej z handlem.10 Najbardziej prawdopodobna wydaje się jednak teoria
zakładająca, iż model ten rozpropagowały Ludy Morza we wschodniej części basenu Morza Śródziemnego i to tak intensywnie, iż wyszedł z użycia miecz sierpowaty, u Egipcjan zwany chepesz.11
Gńffzungenschwert wykazuje duże podobieństwo zarówno do mieczy węgierskich, zwanych schalenknaufschwer-ter, jak i słowackich typu liptowskiego z uwagi na kształt głowni.12 W kręgu
Brązowe miecze mykeńskie (XV-XIV w. p.n.e.): od lewej - rapier rogaty; rapier krzyżowy