ROZDZIAŁ 2 • Kontekst zarzekania zasobami ludzkimi
ludźmi:
♦ decentralizację i rozwój procesów decyzyjnych;
♦ odchudzenie i spłaszczenie struktur organizacji;
♦ inicjatywy w zakresie kompleksowego zarządzania przez jakość i odchudzonej organizacji (lean organizalion);
♦ mniej bezpośrednio zatrudnionych specjalistów;
♦ powstanie elastycznej siły roboczej, obejmującej pracowników przygotowanych do wykonywania w razie potrzeby różnych zadań;
♦ więcej inicjatyw wielofunkcyjnych i opartych na projektach oraz pracy zespołowej;
♦ struktury bazujące bardziej na delegowaniu uprawnień niż nakazach;
♦ większe ukierunkowanie i odpowiedzialność w przypadku poszczególnych osób i zespołów;
♦ otwartość, sprawiedliwość i partnerstwo w stosunkach pracowniczych;
♦ położenie nacisku na to, by menedżerowie pracowali nad własnymi umiejętnościami interpersonalnymi, przywódczymi i motywacyjnymi, gdy ich zadaniem jest pomoc i koordynacja działań pracowniczych;
♦ orientację na klienta;
♦ nacisk na ciągły rozwój w celu osiągnięcia przewagi konkurencyjnej dzięki pracownikom.
Jednak, jak podali Gallie i in. (1998), badania nad zatrudnieniem przeprowadzone w Wielkiej Brytanii rzuciły inne światło na wiele kwestii. Pozwoliły odkryć przede wszystkim:
♦ rosnący popyt na umiejętności i kwalifikacje, szczególnie odczuwalny w wypadku kadry kierowniczej i profesjonalistów, pracowników technicznych i biurowych oraz wykwalifikowanych pracowników fizycznych;
♦ wzrost niepewności dotyczącej miejsc pracy, widoczny bardziej wśród mężczyzn niż kobiet;
♦ wzrost liczby pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin i liczby pracujących kobiet - zwiększenie ilości pracy wykonywanej przez kobiety pokrywało się niemal całkowicie ze wzrostem liczby pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin (liczba kobiet zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin wzrosła z 3,3 min w 1971 r. do 5 min w 1995 r.);
♦ pojawienie się zarządzania zasobami ludzkimi jako filozofii zarządzania ludźmi, kładącej nacisk na inwestowanie w szkolenie, rozwój zaangażowania, komunikowania się i płacę uzależnioną od efektów;
♦ większy nacisk na pracę elastyczną, pozwalającą na bardzo szybkie reagowanie na zmianę;
♦ związany z tym wzrost liczby pracowników pracujących na podstawie nietypowych umów o pracę (w niepełnym wymiarze godzin i na czas określony) oraz korzystanie z usług samodzielnie zatrudnionych podwykonawców;
♦ zmniejszenie możliwości kariery w wyniku awansu, związane z pojawieniem się organizacji o płaskich strukturach;
♦ ograniczenie władzy związków zawodowych, częściowo z powodu ustawodawstwa, ale głównie z powodów strukturalnych, tzn. na skutek zaniku produkcji na wielką skalę oraz powstania rozbudowanego sektora usługowego;
♦ związane ze spadkiem znaczenia związków zawodowych dążenie do indywidualizowania stosunków pracy i ograniczenie roli rokowań zbiorowych;