DSC01080 (3)

INSTYTUCJE j PROCESY DECYZYJNE

KMystycznydk. administracja unii celnej, publikowanie oficjalnych dokumentów iunn inir tłumaczeń, zapewnienie funkcjonowania sieci komputc-

Na poziomie decyzyjnym funkcjonują dyrekcje. Są one tworzone we-

Hh generalnych. I kierują nimi dyrektorzy. W przeciętnej dyrekcji

generalne) funkcjonuje 4-6 dyrekcji.

Widinie. aa czwartym poziomie decyzyjnym znajdują się oddziały (dmsions) ^H|^BBp&l&n]ccji. zwykle jest ich 3-4. Powoływane są także stale i doraźne komisje ekspertów. Zwykle funkcjonuje ich około tysiąca¹⁵¹.

Komisja funkcjonuje jako ciało kolegialne, jest więc powoływana w całości !.imode być odwołana również tylko w całości. Kompetencje skłonienia Komisji do mzygnacji. w wyniku uchwalenia dla niej wotum nieufności, przysługują jedynie Parlamentowi. W roku 1999 Komisja, oficjalnie oskarżana o korupcję, nepotyzm, brak kontroli politycznej nad wydarzeniami oraz nieodpowiedzialność, sama poda-li g|| do dymisji, aby uniknąć przegłosowania wotum nieufności przez Parlament^{1 M}. W takim przypadku powoływany jest jej nowy skład, który funkcjonuje jedynie do momentu zakończenia przerwanej kadencji. W roku 1999 postanowiono jednak, iź nowa Komisja R. Prodiego będzie kontynuowała pełnienie funkcji nie tylko do końca przerwanej kadencji, ale także przez całą następną kadencję, rozpoczynającą się I stycznia 2000 roku.

Natomiast funkcje członków Komisji kończą się z czterech powodów. Są ni-mi: (I) normalny upływ kadencji. (2) śmierć. (3) dobrowolna rezygnacja lub (4) dymisja¹'¹ l*o i rak tacie nicejskim ..dobrowolna rezygnacja" może być wymuszam przez przewodniczącego, wspieranego przez cały skład Komisji.

Natomiast decyzję w sprawie przymusowej dymisji członka Komisji podejmuje Trybunał na wniosek Rady lub Komisji¹⁵⁴. Pierwszą podstawę takiego orzeczenia stanowi to. że przestał on spełniać warunki konieczne do pełnienia obowiązków Drugą podstawą jest to. źr stal się winny poważnego uchybienia.

Odnośnie do spełniania warunków, trudno wyobrazić sobie, by komisarz, nagie utracił kompctrncje, chyba że został mianowany w związku z domniemanym po-ąlartanirm kompetencji, których naprawdę nie posiadał. Nieco bardziej prawdopodobną przyczyną orzeczenia może stać się utrata obywatelstwa państwa członków-łkbgs. Jeźdi nie byłby już obywatelem żadnego z państw członkowskich, to w ogóle mc mógłby pełnić swojej funkcji. Natomiast gdyby utracił obywatelstwo swojego państwa, a byłby obywatelem innego państwa członkowskiego, to byłoby z zwadą, że obywatel każdego państwa ma zasiadać w Komisji

M WiMMt m pifatHnt wywi»iłO» Obliczył, if w 1999 r. fnnkcyonnu oto około 800 fną ńOMł*. Hi M. RhMrtL Cguwim Im Cmmiwm; Sn Arta łysi i x>f tlić Demncratic Ltgiltman 4 Ar mBKBm Umum Ctmmmim* SfMrm Papci ntWMcd to the XVtn Worki Congrcss d IPSA. Qnri*e Cay. A«yml l-S. 200U. v 17 -18

R ZaiadMMt ło laUi iiuy 8 pMfnfw 4 onm/ept rozdziału ’ w —|MW>liyit>Ti|tiM« uaawsildtwrtl zwtoi catmuhory retiremr.nl.

g05

Zdecydowanie najbardziej prawdopodobne jest jednak naruszenie warunku niezależności. Członkowie Komisji w czasie pełnienia swojej funkcji nic mogą przyjmować instrukcji od żadnego rządu lub organu ani podejmować żadnej innej d/ia-lftofci, zarówno płatnej, jak i wykonywanej społecznie. Gdyby doszło do udo wodnienia takich naruszeń zobowiązań, które uroczyście przyjęli, to Trybunał mógłby orzec o ich przymusowym odsunięciu od funkcji.

Również po zakończeniu swoich funkcji członkowie Komisji mają obowiązek powstrzymywania się od przyjmowania „określonych funkcji lub korzyści" ian. 213). Gdyby zachowywali się nierozważnie lub nieuczciwie, to Trybunał, na wniosek Rady lub Komisji, może orzec o pozbawieniu ich prawa do pobierania wspólnotowej emerytury lub renty. Taki przypadek zdarzył się w 1999 r., gdy deputowani do Parlamentu Europejskiego zaproponowali, aby były komisarz M Bangenmun został pozbawiony emerytury ze względu na przyjęcie stanowiska w hiszpańskiej firmie Telcfonika¹⁵⁵. Formalny wniosek do Trybunału sformułowała Rmlo, a on wystąpił do Trybunału przeciwko Radzie. Ostatecznie obie strony wycofały skargi, a M. Bangemann zobowiązał się do podjęcia pracy dopiero po upływie pewnego casu¹¹⁴.

W sytuacji zakończenia funkcji przez członka Komisji w trakcie kadencji państwa członkowskie, za wspólną zgodą, mianują nowego członku Komisji lin oktrs do końca rozpoczętej kadencji⁵⁷ Interesujące jest to. iż w tmktuilc amsterdamskim zmieniono zasady mianowania członków Komisji, ale zapomniano o dokonaniu zmiany tego przepisu. W czasie normalnej procedury nominacyjnej zgodę na mianowanie każdego z komisarzy musi wyrazić kandydat na przewodniczą- ego. Natomiast w przypadku nominacji dokonywanej w trakcie kadencji, w • dli uzupełnienia składu Komisji, jego zgoda nie jest wymagana. Radzie pozostawiono leż możliwość podjęcia decyzji co do powstrzymania się od takiej nominacji i dokończenia kadencji Komisji w zmniejszonym składzie.

W praktyce omawiane przepisy zostały zastosowane w jeszcze innym i /. wiHym przypadku. Mianowicie, w połowie lal siedemdziesiątych komisarz A. Borschctte w trakcie kadencji ciężko zadiorowui i na trwale utracił pi/ytom notć. Trybunał orzekł o jego przymusowej dymisji na podstawie utraty wurunków niezbędnych do pełnienia funkcji. Wkrótce po orzeczeniu komisarz /marł Na jego miejsce, do zakończenia kadencji Komisji, powołano inną osobę^,M. Warunku posiadania przez komisarza świadomości w Traktacie nir zawarto, ale jest on doro zamiany.

Siedzibę Komisji stanowi Bruksela, ale niektóre jej części składowe funkcjonują w Luksemburgu. Komisja zatrudnia największą łR/Jbę Mdinmisirncyjnytłi

dlo»-t‘utoki'' t 2-16 sierpnia IVW r.. s. 2.

Zab C. Mik. Euro/tejstie ptov:v mpólnouu\¹. '/MKadntrUia iroril i jn,il ryC>. > I Wsuni 2MU. ttJ.

*^WA«.215 ust. 2-

¹¹¹ Zat. ł. WeallierilL Ż BMuniuM.£Cónr The UteniUd dulilr tu tlu I¹ yu! MWSinj>» uf bnywnComnuw/i. London 1983 (Sccand fediUuaLS. 160.