DSCN2233

422 J. ANDRZEJEWSKI, MIAZGA

dzie! moje pola, moja ziemia.. Jak tu pięknie Jak tu strasznie pięknie... tak się cieszę...

Nagle podnosi dłonie do góry i kurczowo je zaciskając krzyczy z przerażeniem:

- Alarm! o Boże! Ludzie! pali się, pali... o! jaki huk, ziemia drży, niebo drży... góra-dół, góra-dół... ludzie! -i

Gdybyś przestała mówić, mógłbym cię wreszcie usłyszeć.

Buty mnie bolą.

Stara, niegdyś bardzo piękna i bogata księżna C. krótko chorowała. Pewnego dnia zasłabła, położyła się do łóżka, a następnego dnia powiedziała do zgromadzonych dokoła córek, zięciów i licznych wnucząt:

—Przestańcie mi teraz zawracać głowę, bo ja będę umierać. Po czym odwróciła się do ściany i rzeczywiście umarła.

We fragmencie ocalałego pamiętnika wielkiego aktora, Wincentego Rapackiego^m, dwie notatki z roku 1882. Pisząc o Podporach społeczeństwa Ibsena Kotarbiński zanotował:

„Szczęśliwy naród, że ma takich pisarzy, i szczęśliwy kraj, gdzie prawdę nagą bez obsłonekpisać można. My mamy dwie cenzury, a podobnoć nasza straszniejsza od rządowej... Ta ja-łowośćjaka panuje dziś w sercach, w głowach, w literaturze, słowem, we wszystkich czynach ludzkich, jest straszna. Nic, nic i nic. Apatia ogólna. Ludzie czegoś oczekują, za czymś się

¹⁷¹ Wincenty Rapacki (1840-1924) - aktor, reżyser, autor prac z historii teatru. Jego obszerne pamiętniki nie zostały wydane, spłonęły w czasie II wojny światowej, fragmenty opublikowano w: Wspomnienia aktorów (1800-1925), oprać. S. Dąbrowski, S. Górski, Warszawa 1963.

oglądają, a tymczasem nudzą się najokropniej. Potrzeba by jakiegoś straszliwego wstrząśnienia

Nieżyjący już dyrygent, Walerian Bierdiajew^m, znany z cholerycznego temperamentu, przerwał raz próbę i pod adresem znanej śpiewaczki, pani K., wykrzyknął: „Pani K.! Niech pani nie kręci dupą na trzy, bo ja dyryguję na dwa i mnie to myli ”,

Tańczy jak królik z podwiązany mi nogami.

Jeśli nie pasują szczegóły - należy przewrócić całość.

W Eisenach, w muzeum Bachowskim, znajdują się skrzypce, w które zostały wprawione trąbki. Gdy książę, nie zapowiedziany, zjawił się w sali - przerywano koncert i skrzypkowie na trąbkach odgrywali powitalną fanfarę.

Do ciebie się tęskni, kiedy cię nie ma i kiedy jesteś.

Było tak pusto, że chyba nawet wróbel by tu nie przysiadł.

Przez wiele lat Iks byt wielbicielem Freuda. Gdy stał się marksistą, twierdził, że obstrukcja jest wynikiem skąpstwa.

Na wiejskim cmentarzu w Kunsztacie, na grobie wielkiego poety czeskiego, Franciszka Hałasa^m, zmarłego w roku 1949:

Tu śpi szczęśliwy szczęściem swojej śmierci,

Żył wtedy, gdy drudzy byli za życia martwi^m.

¹⁷²    Walerian Bierdiajew (1885-1956) - dyrygent, dyrektor filharmonii w Krakowie i opery w Poznaniu i Warszawie.

¹⁷³    Frantiśek Hałas (1901-1949) - poeta czeski.

¹⁷⁴    Płytę z takim napisem (dokładnie: „Tu śpi szczęśliwy szczęściem swej śmierci poeta Frantiśek Hałas, żył wtedy, gdy inni byli za życia