Dramat religijny i świecki w wiekach Średnich 150 ■ * * ■ - wraM
• -<-vbiera sie na piechotę przez błoto, a Żak, zadowolony z udanego i u* kradnie mu konia. Prostaczek wraca do domu i opowiada jąkając *onie że z dobrego serca oddał konia, ale radzi jej, by utrzymała to '«r"SikO w tajemnicy.
żona .z radością
Cała parafia o tym gada..
■Mąż
zaniepokojony
Jak to? — A któż to się wygadał?
żona
Nim przejechałeś przez pastwisko,
Opowiedziałam wszystkim wszystko..
Że, chcąc mężowi ulżyć krzyża,
Posłałam mu do Paradyża I to, i tamto... aż sąsiadki Śmiały się, śmiały z mojej gadki...*
Tego rodzaju sztuczek teatralnych jest wiele. W Der Rossdieb zu Fiin-sing mit den tollen Bauern (Koniokrad w Fiinsing i głupi chłopi, 1553) trzech wieśniaków rozprawia o tym, że należałoby powiesić koniokrad®™ Postanawiają, że egzekucja odbędzie się w poniedziałek, ale później przychodzi im na myśl, że w takim razie zboże na ich polach zostanie stratowane przez tłum gapiów. Chcąc uratować plony, a równocześnie uniknąć kosztów utrzymywania złodzieja, postanawiają zwolnić go pod warunMeiSjal że wróci do więzienia za cztery tygodnie, po żniwach. Złodziej słysząc ich propozycję orientuje się szybko, z kim ma do czynienia. Czyżby wioska, pyta, była tak skąpa, by kazać mu samemu starać się przez miesiąc o jedzenie? Jego wywody robią na wszystkich duże. wrażenie. Chłopi zbierają 1 pieniądze na jego utrzymanie, a on oddaje w zastaw nie przedstawiającą żadnej wartości czapkę. Beztrosko żaczyna kraść na lewo i prawo, sprzedaje swe łupy innym wieśniakom i doprowadza w końcu do tego, że chłopi piorą się między sobą. Das heisse Eisen (Gorące żelazo,. 1551) jest utrzymane w podobnym tonie. Żona ńa początku dziwi się, dlaczego ńie kocha już tak mocno swego męża jak dawniej, a potem zastanawia się, czy on jej nie zdradza. Postanawia wypróbować jego wierność przy po- i mocy gorącego żelaza. Gdy mu to proponuje, mąż natychmiast staje się I podejrzliwy, przychodzi mu na myśl, ió może jego żona prowadzi podwój- B ne życie. Postanawia więc przejść próbę ukrywając w dłoni, którą ma u- I chwycić rozpalone do czerwoności żelazo, kawałek drzewa. Sztuczka udaje
* Fragmenty Der Jahrende Schiller im Paradlet w przekładzie Włodzimierza Lewlka.