3582320713

Romantyzm polityczny w Niemczech

W Niemczech rewolucja francuska wzbudziła ogromne przerażenie i niesmak, zwłaszcza w kręgach elit rządzących. Stąd zrozumiałe były tendencje reakcyjne - kontrrewolucyjne. Niemieccy notable zdawali sobie sprawę z powagi sytuacji, zwłaszcza z fermentu, jaki pozostawiła po sobie rewolucja. Wszczepiła ona w serca wielu ludzi, całej Europy, chęć ogromnych zmian, była synonimem postępu - zrozumiała jest więc reakcja europejskich konserwatystów.

•    cechy niemieckiego romantyzmu politycznego:

•    legitymizm był główną odpowiedzią niemieckich reakcjonistów na rewolucyjną rzeczywistość (legitymizm był realizowany metodami policyjnymi)

•    wprowadzono ogóbią cenzurę (właściwie to ją bardziej uwidoczniono)

•    romantyzm polityczny żerował na zacofaniu ekonomicznym i politycznym w Niemczech

•    wykorzystywał konserwatywne nastawienie niemieckiego społeczeństwa (kultywowano nacjonalizm - a stąd prosta droga do kultu tradycji feudalnych, absolutyzmu, przywilejów stanowych katolicyzmu narodowego, średniowiecznego uniwersalizmu)

•    jeden z przedstawicieli tego nurtu - W. Rehberg („Studia nad rew. Iran."), przeciwstawiał się racjonalizmowi i relatywizmowi umowy społecznej, ponad to głosił, że: równość ludzi nie istnieje, wolność wyznania, słowa to utopia, która zagraża państwu, a prawa człowieka nie są podstawą państwa

•    najwybitniejszymi przedstawicielami romantyzmu politycznego byli: bracia Schlegelowie, Novalis, Górres, Armin oraz najbardziej popularny - Adam Miiller

•    kultywowali om germańskiej przeszłości oraz chrześcijaństwu

•    głoszono liasło, że im bardziej konserwatywny jest naród, im bardziej tizyma się starych mstytucji i obyczajów, tym bardziej jest narodowy

•    jedyrue państwo stanowe jest prawdziwie narodowe (pochwała stanowej struktury społecznej)

•    pochwalano suwerenność każdego państwa, czyli niczym nieskrępowaną możliwość tworzenia prawa i obyczajów

•    w ideologicznym sprzeciwie wobec rewolucji powoływano się na religię katolicką („rewolucja frait. to kara boża zesłana na klasy wyższe za ich oświecony ateizm")

•    w romantyzmie politycznym rola państwa była pierwszorzędna (kolejne zaprzeczenie oświeceniowej myśli), stawało ono ponad społeczeństwo, wclilaniało cale życie społeczne i narodowe (autorytaryzm państwa, przejawiający się ruin. w unifonnizmie r przedkładaniu własnego interesu nad interes jednostki)

•    o pierwszoplanowej roli państwa dobitnie wypowiadał się A. Muller (byl to zagorzały przeciwnik liberalizmu polityczni-gospodarczego. a także wszelkiego postępu w swoich poglądach umiejętnie łączył odrodzenie cluystianizmu z motywami antysemickiim)

•    patriotyczne, ale głęboko nacjonalistyczne treści romantyzmu niemieckiego wsparte były ideami solidaryzmu w organicznie zbudowanym społeczeństwie (miłość do ludu, folklor, kult walki z Napoleonem, gloryfikacja macjonahzmu ludowego, wyraź me pokazywano kontrast między ludem złym - rewolucyjnym, a dobrym - lojalnym wobec władzy)

•    aprobata absolutnej władzy monarszej nie powimia więc dziwić (wszelkie próby zmiany status quo to „nienaturalne” rozerwanie ciągu liistorii)

Doktryna niemieckiego romantyzmu politycznego wywarła znaczny wpływ na rozwój nowożytnej myśli politycznej w Niemczech. „Twórczo” użyźniała konserwatywne ideologie nacjonalizmu, zwłaszcza rasizmu i faszyzmu.