O MOWIE LUDOWEJ W KKZECIN1K.
Malinowski wyprowadza go z kontaminacyi rodzimego kłamać, z rumuńskiem g-wlwgi. Czy oba wyrazy (Krz. i podli.) są ze sobą w związku, trudno rozstrzygnąć.
gloryk — kleryk; ety mol. ludowa, mianowicie upodobnienie do często
słyszanego gloria.
gmyz — drobiazg.
gnojńice — deski wozu, w którym się nawóz wywozi.
gody: godńe ś\ęnta — Boże Narodzenie.
gony lodek — gołoledź.
gorcfc — upał.
górki — gorący.
gorelny — kierownik gorzelni.
góra — strych.
górrtica — płótnianka, ubiór, który w Krzęcinie wyszedł w ostatnich
czasach z użycia. grajda — niezgrabny. grajdoń — t. s. grajdyga — t. s.
grajddm śe, —aó śe — iść pomału, uiezgrabnie: „ledye śe pi*ygrajdawu. gramlavy — nieruchawy, niezgrabny.
gromnice — na gromnice: na Matkę Boską Gromniczną, 2. Lutego. gróba — piwnica mniejsza, niemurowana; po prostu dół wykopany
w ziemi, więcej regularny i przykryty czemś nakształt dachu.
gróbar — w Krzęcinie nazywa się tak i grabarz i kościelny, ponieważ
obydwie te funkcye spełnia jedna osoba.
grubośny — bardzo gruby. gruch — hałas, wrzask.
gryśi — w łajaniu: „ty ąodumorku gryśiu, albo „ty dźadu gryśiu. gelejzdk — człowiek wysoki, chudy i niezgrabny.
gicale — nogi; przedewszystkiem jako wyraz zgrubiały: nazywają się
tak nogi duże i niezgrabne.
g imajny — szeregowiec.
gizd — brud, śmieci, nieporządek; od tematu gyd—, por. czeskie hyzd,
brzydota, hyzdeni, nagana.
gizddk — człowiek nieporządny, brudny. gizdary — nieporządny, wstrętny.
gizdula — t. s., odnosi się do kobiet, gizdak do mężczyzn. giśdzić — zanieczyszczać, por. czeskie hyzditi. gizwace — wielkie n »gi. giznaty — t. s.