1386] O MOWIE LUDOWEJ W KRZtjClHlfl. 55
"obstarny i —ńi — człowiek starszy, yobstafeć śe — postarzeć się.
\\obśtafovaó — otoczyć szlachetami.
"obyrtmfć śe — obrócić się w koło. obznaca, —ać — oznaczać.
U obzynek — dożynki.
”obździdrog — wyraz lekceważenia.
"obierać śe — oglądać się.
Mobtć — „gruska jes yobita Uovocemu zn. jest na niej pełno owocu. v ^ocemeńu i v yocymeńu — w oka mgnieniu.
Uocudźić śe — obudzić się.
'łoćśpka — wiązka słomy albo patyków.
\\06\ara — coś dużego, potwornego, ogromnego.
„odbyć gen. ”odbyci odbyt w sklepie. „ w kówku jes duża "odbyću. Uodbórlca — pobór wojskowy, yodecnqnć — ocknąć się.
Uodcholać — zob. cholać.
uodkop\d yyjis na ąodkopYiu: zapłacić za coś pracą przy kopaniu
ziemniaków, przedewszystkicm zaś za kopanie. Ludzie z jednego domu pomagają innym przy kopaniu, za co im sio tamci odwdzięczają w podobny sposób. To się nazywa „ yodkopki*.
"odmeńec — człowiek niedobry; pierwsze znaczenie jest: dziecko, odmienione przez boginki, ale poczucie tego znaczenia w gwarze Krz. już nie istnieje.
"odpędzęć — powiedzieć, że nie: n. p. ktoś wynajął furę na pewien
dzień, ale nie może jechać, musi więc „ ^odpedźeć*. yodrazić śe — orzeźwić się.
yodumorek — wyraz na pół pogardy, na pół pobłażania („ty yodu-
morku gryśi!a).
uodwecere i nodwecyr — czas przed wieczorem, yogary — niezgrabny, chudy, nieładny.
yograńica wsi okoliczne; ktoś się ożeni w sąsiedniej wsi, to się na
zywa, że się ożenił „na uograńicy*-yogrubny ■— gruby, grubawy. y chfara — ofiara, yojcowe — rodzice, y ojcyzna — ojcowizna.
y ojcowi cek chłopiec mający rodziców, w przeciwstawieniu do sieroty.
ąokuocelc — snopek słomy równej, y okńar — szklarz.