3702671917

3702671917



1386] O MOWIE LUDOWEJ W KRZtjClHlfl. 55

"obstarny i —ńi — człowiek starszy, yobstafeć śe — postarzeć się.

\\obśtafovaó — otoczyć szlachetami.

"obyrtmfć śe — obrócić się w koło. obznaca, —ać — oznaczać.

U obzynek — dożynki.

”obździdrog — wyraz lekceważenia.

"obierać śe — oglądać się.

Mobtć„gruska jes yobita Uovocemu zn. jest na niej pełno owocu. v ^ocemeńu i v yocymeńu — w oka mgnieniu.

Uocudźić śe — obudzić się.

'łoćśpka — wiązka słomy albo patyków.

\\06\ara — coś dużego, potwornego, ogromnego.

„odbyć gen. ”odbyci odbyt w sklepie. „ w kówku jes duża "odbyću. Uodbórlca — pobór wojskowy, yodecnqnć — ocknąć się.

Uodcholać — zob. cholać.

uodkop\d    yyjis na ąodkopYiu: zapłacić za coś pracą przy kopaniu

ziemniaków, przedewszystkicm zaś za kopanie. Ludzie z jednego domu pomagają innym przy kopaniu, za co im sio tamci odwdzięczają w podobny sposób. To się nazywa „ yodkopki*.

"odmeńec — człowiek niedobry; pierwsze znaczenie jest: dziecko, odmienione przez boginki, ale poczucie tego znaczenia w gwarze Krz. już nie istnieje.

"odpędzęć — powiedzieć, że nie: n. p. ktoś wynajął furę na pewien

dzień, ale nie może jechać, musi więc „ ^odpedźeć*. yodrazić śe — orzeźwić się.

yodumorek — wyraz na pół pogardy, na pół pobłażania („ty yodu-

morku gryśi!a).

uodwecere i nodwecyr — czas przed wieczorem, yogary — niezgrabny, chudy, nieładny.

yograńica    wsi okoliczne; ktoś się ożeni w sąsiedniej wsi, to się na

zywa, że się ożenił „na uograńicy*-yogrubny ■— gruby, grubawy. y chfara — ofiara, yojcowe — rodzice, y ojcyzna — ojcowizna.

y ojcowi cek    chłopiec mający rodziców, w przeciwstawieniu do sieroty.

ąokuocelc — snopek słomy równej, y okńar — szklarz.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
P1000749 122 T. RITTNER: W MAŁYM DOMKU drażniące ? panom mowie Niech pan nie rnv*i-ni i oi tyle impo
DSC55 Niebo radość człowieka, który klęka w śniegu duch świata tiisię w jego krwi Alnitak Alnilam i
O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. 7 Powodem tych zmian jest akcent; w wyr. źandry zaś jest powodem to, źe
O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. 15 N i e p r z y d e c h o w a (&, <7) d o przy decho wej (r): c
[352] O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE, 21 dworze), uańec (łan), yozpareńec (nagły, gwałtowny),

[356] O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCIN 25 Godna uwagi forma: zarośćić w wyrażeniu: "ogród śe
1358) O MOWIE LUDOWEJ W KKZ^CiNIK. 27 w tym samym wyrazie mogą być obie formy: swaz i z\az) sru
[362J O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. i.    mojerhi 1.    mojich
[364] O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. perat. pódzma, kupma. Ta końcówka jest kontaminacya końcówek —va
[366] O MOWIE LUDOWEJ W KKZĘCINIE. 35Składnia. 34.    Rodzaj. Ze zmiana formy zm
[370] O MOWIE! LUDOWEJ W KRZĘCINIE. 39Słownik. A. Abrys — plan. adukat obok advok&t —
[872] 41 O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. chodziła boso, matka jej powiedziała: a dy 9ona ta teraz
[374
O MOWIE LUDOWEJ W KKZECIN1K. Malinowski wyprowadza go z kontaminacyi rodzimego kłamać, z rumuńskiem
O mowie ludowej we wsi Krzęcinie (Powiat Podgórski) napisał Stanisław Dobrzycki.WSTĘP. Krzęcin leży
O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. 4/ Ten, do którego było wezwanie wystosowane, winien w podobny sposób „
[380] O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. 49 kazalnica ~ ambona. klajdosę, —śić — pleść głupstwa:

więcej podobnych podstron