• nncia 3.0, .>cic/ka awmmi sutnowisk owego dla pracowników posiadających wyższe wykształcenie
Sbcsfbd Minitt |
]—L - 1 m Nazwa stanowiska |
Warunki, jakie winien spełnić uwunaować na następny szczebel tta^0 . |
1 |
statysta 0 |
-- półroczny służ pracy |
go |
itlcnent 0 |
roczny slaż pracy na stanowisku; bardzo dobra ocena wyników pracy; każda ocena niższa wydłuża o kolejny mi pracy na tym stanowisku * *1^ |
III |
samodzielny referent |
dwuletni staż pracy na stanowisku; ’ bardzo dobra ocena wyników pracy; każda ocena niższa wydłuża o kolejny rqb pracy na tym stanowisku ł,*ż |
IV |
specjalista o |
dwuletni staż pracy na stanowisku; dwie bardzo dobre oceny wyników pracy; |
■ " 1 V |
rezerwa kadrowa $ |
bardzo dobre oceny wyników pracy; dwie kolejne oceny niższe niż bardzo dobre powodują wyeliminowanie z rezerwy kadrowy. awans w miarę możliwości zaistniałych w |
VI |
kierownik komórki organizacyjnej 0 |
dwuletni staż pracy na stanowisku; dwie bardzo dobre oceny wyników pracy; |
5| V.U 9 |
rezerwa kadrowa ty |
bardzo dobre oceny wyników pracy; dwie kolejne oceny niższe niż bard/o dobre powodujt) wyeliminowanie / rezerwy kadrowej a wam w miarę możliwości zaistniałych w firmie |
VUI |
główny tpKjtiuta kierujący zespołem komórek lub pionem |
koniec awansu stanowiskowego |
Rozwiązanie stosunku pracy (tj odejścia pracowników / firmy), stanowi ostatni i zarazem hard/o istotny etap procesu kadrowego. W momencie rozstawania się z pracownikiem pojawia się wicie spraw, które nule/y właściwie rozwiązać (więcej nu w jakiejkolwiek Innej dziedzinie stosunków pracowniczych). Trzeba mieć na względzie fakt, i i przynajmniej cześć zwolnień ma istotne znaczenie dla dalszego procesu kształtowania i rozwoju kadr, i to zarówno / punktu widzenia organizacji jak i tez samych pracowników.
Przy rozwiązywaniu stosunku pracy obowiązują dość szczegółowe uregulowania ustawowe (patrz literatura) Kodeks pracy przewiduje pięć form rozwiązaniu stosunku pracy:
1. na mocy porozumienia stron,
2. /a wypowiedzeniem przez jedną ze stron,
3. wskutek rozwiązania bez wypowiedzenia; u) przez zakład pracy,
b) przez pracownika,
4. i upływem czasu, na który umowa została zawarta (na czas określony, na okres próbny),
5. z dniem ukończenie pracy, dla której umowa została zawarta.
Uwzględniając aspekt socjopsychologiczny każda i wyżej wymienionych form prawnych może być inaczej realizowana przez daną organizację a przez to wywoływać może rozmaite konsekwencje zarówno dla pracownika jak i dla pracodawcy.
Zwolnienia z pracy można podzielić na trzy podstawowe grupy [18, s. 102 -105]:
1, z inicjatywy kierownika zakładu,
2, t inicjatywy samego pracownika,
3, niezależnie od tych podmiotów tzw. odejście naturalne.
Duże znaczenie dla procesów kształtowania i rozwoju kadr mają dwie pierwsze grupy. Wśród najczęstszych powodów do zwolnienia z inicjatywy kierownictwa wymienia się: niewywiązywanie się z obowiązków (brak kompetencji lub niechęć do pracy); niesubordynację pracowników (nieprzestrzeganie zasad obowiązujących w firmie); redukcję zatrudnienia.
125
124