260 Rozdział 9. Metodologu indywidualnej diagnozy dydek*
w grupie najstarszej, co pokazuje, jak bardzo dzieci z dyslcksją nfcn%ą między sobą na indywidualnym poziomie.
tabela 9.1. Charakterystyka ilorazów inteligencji w skalach WtSC-R i WAis$ipk w trzech grupach wnękowych
Wiek życia |
1 N |
Podskaia wykonawcza |
Sta* Pffta | |
Skala : średnia odchylenie standardowe i rozpiętość |
średnia odchylenie standardowe | rozpiętość |
kedaa afctyer* standardom rozpiętość | ||
106 |
107 |
loe | ||
i 8:0-43:0 |
81 |
WSC-R ; 17 |
14 |
15 |
(85-142) |
(85-137) |
(85*14)0 | ||
106 |
104 |
106 | ||
113:1-17,*0 |
104 |
WSC-R i 12 |
12 |
11 |
(85-135) |
(85-135) |
05-135 | ||
108 |
105 |
107 | ||
1 1U-2CW |
1 65 1 |
WMS-R 11 |
12 |
10 |
L 1 |
; (87-138) |
(86-136) |
«■*» |
Mb: opwmnt *tasne.
Ze względu na pewne kontrowersje dotyczące przewagi tynftói skali wykonawczej nad werbalną w skalach wechslerowskich u osób z de-leksją przeanalizowano różnice między podskalami uzyskane u indywida* alnych osób. Uzyskane rezultaty wskazują, że rozrzut różnic między pod-skalami jest ogromny i przebiega zarówno z przewagą YIQ, jak i PIO (tabela 9.2). Pewne ciekawsze światło na wyniki w testach inteligencji izm analiza odsetka badanych uzyskujących znaczące (wyższe od oddąfcś standardowego dla skali) różnice między podskalami W analizonąd podgrupach - z wyjątkiem młodych dorosłych - wyraźnie częściej zdam się sytuacja z przewagą skali wykonawczej. Z drugiej strony jednak wywk uzyskane między 1Q w podskalach wskazują na bardzo duże woźnico** indywidualne.
Hierarchia wyników w poszczególnych podlesiach, ze wskazanie* tych, które prezentują poziomy najniższe i najwyższe, jest zWiwiw wszystkich porównaniach (ze względu na wiek i nasilenie objww z wyjątkiem zmiennej płci) (por. razdz. 5). Pokazuje ona, że najniższe r niłd osoby z dydeksją osiągają zgodnie z podtestach Powtarzanie qk
Tabela 9.2. Różnice pomiędzy skalą słowną (V)Q) i wykonawczą <PIQ) w badanych pupach makowych osób z dysleksją rozwojową
Gną* |
Rozpiętość różnic między IQ w podskalach w catej grupie |
VłQ - PtQ > 16 (% badanych) |
V1Q - PKJ < -15 (% badanych) |
Weki |
(-34) - 34 |
15.8 |
21.1 |
(-30) - 28 |
5,1 |
11.5 | |
Wiek 3 |
(-22) - 18 |
15,6 |
9.4 |
Cela pupa |
_(-34) - 34__ |
__ |
_17.2_1 |
2Mk opracowanie waana.
Arytmetyka i Kodowanie (z wyjątkiem dziewczynek jako podgrupy) oraz w podteŚoe Wiadomości. Natomiast najwyższe wyniki występują w podlesiach Podobieństwa, Słownik. Porządkowanie obrazków i Klocki (tu byty już pewne wahania) (Krasowicz-Kupis, Bogdanowicz 2001).
Zasadniczo wyniki te potwierdzają tezę o charakterystycznym dla dyv teksji profilu wyników: ACH> (skrót pochodzi od angielskich nazw podte-stów -Arithmetic, Coding, Information, Digir Span), opiewanym w literaturze najczęściej jako profil charakterystyczny dla dysleksji (Miles i Miles 1990;'Httemore, Lawson i Inglis 1985; MilesiHllis 1981), ale także dla innych oburzeń uczenia się. Profil dziewczynek wykazywał interesującą odmienność -wysoki średni wynik w podteście Kodowanie (3-krotnie niższy wynik uzyskali chłopcy), średni profil dla badanej grupy prezentuje rysunek 9.1.
Wykres ukazuje dość dużą zgodność w profilach podtestów skali Wechslera dla wszystkich trzech grup wiekowych —ukazując obniżenie wyników w podlesiach Powtarzanie cyfr (najniższe we wszystkich grupach). Wiadomości i Słownik. Należy jednak wyraźnie zaznaczyć, że wyniki te są obniżone w stosunku do przeciętnej profilu, ale w kategoriach ogólnych nie są niskie, a raczej przeciętne, ewentualnie w przypadku Powtarzania cyfr niższe niż przeciętne. Zatem w sensie statystycznym uzyskany profil jest bliski profilowi ACID, ale nie wnosi on wiele do indywidualnej diagnozy, istnieje bowiem tylko podwyższone prawdopodobieństwo uzyskania takiej konfiguracji wyników u konkretnego dziecka.
Analiza intraprofilowa wykazuje istotne odchylenie pomiędzy podlesiem Powtarzanie cyfr a podlesiami Słownik i Podobieństwa we wszystkich grupach (p < 0,01), a także w stosunku do podtestu Klocki w najstarsze) grupie wiekowej (p < 0,01).