299
BANKI
spłacił 2,5 lniljard lir. długu w Banku, przekazując mu uzyskane z pożyczki zagranicznej dewizy
Po uzyskaniu przez Bank Włoski od 16 banków emisyjnych i grupy Morgana kredytu w wysokości 125 milj. dolarów, ustabilizowano lira dekretem z 27 grudnia 1927 r. na poziomie 100 lir. = 7,9x9 grama czystego złota (i dolar =19 lir.); równocześnie ustanowiono wymienialność biletów na złoto lub dewizy złote. Nadwyżka, wynikła z przerachowania zapasu kruszcowo-dewizowego Banku, posłużyła przedewszyst-kiem do całkowitego umorzenia długu państwa wobec Banku. W tym samym czasie podniesiono kapitał akcyjny Banku z 300 do 500 milj. lir., z czego w płaconych 300 milj. lir. wobec 180 milj. poprzednio.
W okresie postabilizacyjnym zaznaczył się odpływ dewiz z Banku, częściowo wskutek wymiany dewiz na złoto. Od r. 1931 kurs lira utrzymuje się poniżej dolnego punktu złota. Pogarszająca się w 1934 r. sytuacja dewizowa skłoniła rząd włoski do zastosowania ograniczeń w handlu dewizami, w lipcu zaś 1935 r. w związku ze wzmo-żonemi wypłatami zagranicznemi, >powodo-wanemi przygotowaniami do wojny z Abi-synją, — do zawieszenia obowiązku Banku utrzymywania pokrycia na poziomie 40% obiegu i natychmiast płatnych zobowiązań. Od końca października 1935 r. Bank Włoski zaprzestał ogłaszać bilanse. W r. 1936 cała bankowość włoska została przymusowo całkowicie podporządkowana Bankow i Włoskiemu.
Kapitał akcyjny, rezerwy i zyski. Kapitał akcyjny wynosi 500 milj. lirów i składa się z akcyj imiennych 1 000-lirowych, wpłaconych w 6o%>. W końcu 1934 r. kapitał był w ręku 10873 akcjona-rj uszów'.
BILANSE BANKU WŁOSKIEGO (w miljonach lirów)
Według parytetu 1927 r. — 100 lir. = 46,92 zł.
Kurs dewizy włoskiej wyniósł w końcu 1935 r. — 42,30 zł.
Data |
Złoto i srebro l) |
Dewizy |
Weksle zdyskontowane. po-iyczkizasta-wowe i kredyty dla instytucyj publicznych |
Dług Państwa |
Obieg biletów |
Rachunki Skarbu |
Inne rachunki bietące |
Pokrycie krusz co wodę wizo we obiegu i ni-tychouiast płatnych zobowiązań |
31. XII. 1913 |
I 202 |
89 |
632 |
_ |
i 764 |
146 |
198 |
61.2% |
31. XII. 1918 |
895 |
1047 |
1650 |
5 245 |
9 223 |
256 |
1 543 |
17,6% |
31. XII 1926 |
1 249 |
1230 |
10 781 |
4 229 |
18 340 |
96 |
2 437 |
n.9% |
31. XII. 1927 |
4 547 |
7 559 |
7 °»9 |
— |
17 992 |
1106 |
2 724 |
55.5% |
31. XII. 1930 |
5 297 |
4 3*8 |
6 761 |
— |
13 681 |
1 686 |
2 12 I |
53 2% |
31. XII. 1934 |
5 811 |
72 |
7 546 |
— |
13145 |
2 736 |
805 |
41.3% |
20. X. 1935 |
3 936 |
379 |
8 671 |
— |
15 278 |
368 |
997 |
26,0% |
*) Począwszy od 1927 r. tylko złoto.
Literatura: Canorai T.: The Banks of Istot in llaly, Washington 1911. — UermiMt //..* Die Entunckeiung der italie-nischen Notenhankm. Letptig 1939. — Sprawozdania równe Banku Włoskiego od 1893 r.— Wilin&TBd&rfoT E.: Noten-bank und Papiergeld im KOnigreich Italien seit 1361. Stuttgart 1913.
h) Rosja — Bank Państwa (Gosudar-stwiennyj Bank). Rosyjski Bank Państwa został założony w 1860 r., po zlikwidowaniu Państwowego Banku Handlowego, który był następcą Banku Asygnacyjnego, istniejącego od r. 1768 do 18x7. Bank Państwa był instytucją państwową, wyposażoną przez skarb w kapitał zakładowy w kwocie 50 milj. rubli Naczelny zarząd Bankiem sprawował minister skarbu, a bezpośrednie kierownictwo — zarząd, składający się z zarządzającego (uprawliajuszczij) i jego zastępców.
W pierwszych dziesiątkach lat istnienia działalność Banku miała naogół skromny zakres, dopiero na mocy nowego statutu z 1894 r., który nałożył na Bank obowiązek popierania rozwoju gospodarstwa narodowego i utrzymania waluty, Bank rozszerzył czynności. Po reformie monetarnej, dokonanej w 1897 r. przez ministra Wittego i wprowadzającej w Rosji walutę złotą, emisja biletów bankowych musiała być pokryta do wysokości 600 miljonów rubli w połowie, a ponad tę sumę — w całości złotem. Bank Państwa obowiązany był do