205
Sztukami plasiycznemi zwano niegdyś wyłącznie te, co jak architektura i rzeźba, mogłyby się także zwać doiyhalnemi. Późnićj, gdy malarstwo przyprowadzono do takiego doskonałości stopnia, iż dla oka się stało dolykalnóm, wcielono je do wydziału sztuk plastycznych.
Lecz ta malarstwa doskonałość nieprędko po rzeźbie powsta-ła. Grecya najsławniejszemi snycerzami oddawna już słynęła, Rzym najpyszniejszych ozdób zbierał w nićj dla siebie skarby, kiedy jeszcze malarstwo bez ruchu, bez życia, w niemowlęcóm spało spowiciu. Apollodor, Zeuxis i Apclles, przesłali nam wprawdzie swe imiona; lecz dzielą, którym tę winm sławę, uległy srogości czasu. Marmur zaś i spiż, silniejszy stawiając mu opór, dochowały nam ówczesne arcydzieła rzeźby, mało uszkodzone, i z których rzetelniejszy o ich twórcach sąd ustalić można.
Tym arcj dziełom późniejsze hic wyrównały nigdy: mimo wszelkich usiłowań, rzeźba w Rzymie jako obca, tylko z Grecy! przyniesiona, kwitła roślina. Rzym uczniów swych posyłał do Grecyi, a wzajemnie ztamtąd do siebie sprowadzał artystów, którzy' mu posągi robili (A).
Etrurya (teraźniejsza Toskania), przeciwnie, jeśli nie w biegłości, w epoce przynajmnićj zrodzenia tćj sztuki, nie chce ustąpić Grecyi pierwszeństwa; wielu starożytności badaczy, jakolo W<n-kelman (2), nieraz już ją nazwali jak malarstwa tak rzeziby kolebką i najpićrwszą Rzymu mistrzynią, o co się w naukowym świacie zacięte tcczyly spory.
Co do malarstwa, nikt jej berła nie zaprzeczy. Piza i Floren-cya, obie w Etruryi obrębie, przewodniczyły pierwszym krekom tego całkiem włoskiego potomka; a tym, co rzeźby ród z Grecyi wywodzą, Piza odpowiada imiehiem swego Mikołaja, najdawniejszego ze snycerzy włoskich (3). Florencya najpićrwszcgo z nich wymienia: Michała-AuiołaBuonarotti, pod jćj zrodzonego słońcem
(’) Ob. w Winkclmana historyi kunsztów, rozdziały pod tytułem: D’ou vient 1’erreur de ceux qui admetent un style romam portiailier ? (T. II p. 123) i Refutation du prejuye qut odmęt un style partioulier romaia. (T. II p. 125)-
(-) Ob. liistoryą kunsztu u starożytnych, p. Winkelmaua.
(Z) Nicolo Pisitto, słynął w połowic trzynastego wieku, umarł 1275 roku.