560
stek czasowy bezokoliczny lub rzeczowy do wyrazu przedmiotowego lub osobowego.” W tym kierunku wpływał j§zyk berberski nierównie potężniej aniżeli arabski 1).
Pomiędzy Nigrem i Bornu panuje dźwięczny i wysoko rozwinięty język hausa. W liczbownikach posiada niejakie powinowactwo do staroegypskiego, a Lepsius 2) zalicza go nawet do języków libijskich; zdaje się jednak, że te podobieństwa są zawisłe jedynie od zapożyczeń, które miały miejsce. Dziwnem jest tyko to, że już Hero dot znał lud Hausa pod nazwą Atarantów w dzisiejszych jego:siedliskach 3). W Logone mówią językiem, należącym do gromady Masa. Język Wandala czyli Mandura uważa Barth za pokrewny z Hausa, Rohlfs zaś z Kanun 4), który, panując w Bornu, wielce jest podobnym do języka Teda, aż co do podstaw tworzenia wyrazów nawet 9). Tedowie, Tebu czyli Tibbu mieszkają, jak wiadomo, na zachód od libijskićj puszczy, posiadają kopalnie soli w Bilma jako też i oazę Fezzan, gdzie ich przedstawiciele typ murzyński okazują 1). Ponieważ Barth ich łączy z Garamantami starożytnych geografów, więc mielibyśmy dowód lingwistyczny, że jedno ogniwo murzyńskiego plemienia rozszerzyło się przez puszczę aż w pobliże śródziemnego morza. Barth wytłomaczył jednak prawdopodobnie błędom zebrane przez siebie dane. G. Nachtigai, który lud Teda głębiój zbadał, nie znalazł nic murzyńskiego w ich rysach twarzy 6). Typ murzyński w Fezzame da się bowiem odnieść do zmięszania krwi z kobietami sudańskiemi, gdy tymczasem Kanurowie ideałowi brzydoty plemiennej w zupełności odpowiedzieć są zdolni, ich zaś powinowactwo językowe Nachtigai 9) tłomaczy tóm, że język Kanuri rozwinął się przez przejęcie gramatycznych form od języka Teda. Tedowie nie należą przeto do MurSynów.
1) H. Barth. Centralafrikanische Yokabularien. Gotlia 1863, s, XXVIII.
2) Zeitschrift f. aegypt. Sprache u. Altherthumskunde. Juli. Sptb. 1870.
sir 92. ^ •' t l
3) Barth Vocabularien 1. c. wyprowadza dhrośptmfeg u Herodota uV, 134) od a-ta-ra zgromadzeni (Zjednoczeni\ tara znaczy bowiem gromadzić w języku Hausa.
4! Erganzungsheft zu Petermanns Mittheilungen, Nr. 34, str. 21.
5) Barth. Vocabuiarien, str. LXYI i XCIV.
6) Maltzan. Tunis u. Tripolis. Leipzig 1870. T. III, str. 325. Petermanns Mittheilungen. 1870, str. 280.
2) Zeitschrift fur Erdkunde. Berlin 1871. T. VI, str. 344.