WA308�7 II5947 NAUKA O LUDACH602 I

586

ma on pewne obowiązki względem swego pokolenia. Musi on czuwać nad jego bezpieczeństwem, w sprawach trudnych do rozstrzygnięcia wyrok ostatni wydawać; oraz łup zdobyty pomiędzy swych wojowników rozdzielać. Zewnętrznie nie różni się on niczem od innych mieszkańców, mieszka w takićj samej nędznej chacie jak inni, nosi taki sam ubiór i spełnia takie same zajęcia, jak i wszyscy inni naczelnicy rodzin.

W razie spełnienia zbrodni odpowiada cała rodzina za przestępstwo swego członka. Na większą część ich nałożona jest kara. którą się opłaca krowami; rzadko kiedy, chyba że zbrodniarz zostaje schwytany na gorącym uczynku, albo za znaczniejszą kradzież, wymierzana bywa kara śmierci. Ztąd się wyrobiła surowa uczciwość wolnych ka-firskich pokoleń, chociaż w obec cudzoziemskich osadników nie jest tak ściśle przestrzeganą i mianowicie kradzieże bydła przez osoby młode, bez wszelkiego mienia będące a chcące dobić się możności założenia domowego ogniska, nie są obecnie tak rzadkie. W obcowaniu jest Kafir bardzo uprzejmy, mówmy i pełen pochlebstw. Przy tern umie on pewną dumę zachować i gotów jest natychmiast nawet do bójki. gdy ta duma zostanie obrażoną. Lecz na tern się wszystko kończy i choć się krew polała lub sińce na łbie pozostały, przeciwnicy zapominają zwykle szybko swe urazy i do następnego rana gniew ustaje. Po załatwieniu spraw' domowych lubi on jednak schodzić się z przyjaciółmi na pogawędkę wesołą kurząc fajkę i zażywając tabakę. Wreszcie jest on bystrym postrzegaczem i naturą skeptyczną, umiejącą w każdej rzeczy słabą stroną wynaleść i postawić wątpliwość, o ile to się z jego przesądem zgadza i doświadczeniu codziennemu nie sprzeciwia, w ezem też różni się wręcz od zbyt ufnego i łatwowiernego Murzyna. Kafir jest pomimo swej chciwości pomnożenia swego bydła bardzo gościnny, co urządzeniom społecznem i własności kraju przypisać należy, a nikt co się w dalszą podróż wybiera, nie bierze z sobą żadnych zapasów żywności, gdyż jest wszędzie swego przyjęcia pewnym. W razach nieszczęścia, choroby, pożaru, rabunku, przyjaciele zbiegają się zewsząd niosąc pociechę i pomoc. Kafir jest nadzwyczaj odważnym wojownikiem i on rzadko kiedy posuwa się do okrucieństwa i dzikości? jakkolwiek Gust. Fritsch to twierdzi. We wrogu bitnym ceni on zarazem i człowieka. Tylko wody lęka on się nadzwyczajnie: on nie umie pływać, o żegludze nie ma najmniejszego pojęcia i najmniejszej do niej ochoty, a nawet do korzystania z tych darów, które woda zwykle nastręcza.

Co do wyobrażeń religijnych, to o tern nic pewnego nie wiadomo. Jest nawet wątpłiwem, czy myśl istoty nieograniczonej, wiekuistćj

http://rcin.org.pl