18

M. Puchalska. Neuropsychologia kliniczna. T. 1. Urazy mózgu. Procesy poznawcze i emocjonalne. Warszawa 2007 ISBN 978-83-01-14977-2, © by WN PWN 2007

3.4. Pień mózgu 129

3.4.4.    Tyiomózgowie

Tylomózgowie (rhombencephalon) składa się z mostu i móżdżku. Walsh (2000, s. 69) podaje, że „most (pons) stanowi wyraźnie odgraniczoną masę włókien, które przechodzą łukowato w poprzek przedniej powierzchni pnia mózgu. Most od móżdżku oddziela u dołu komora czwarta. Most dzieli się na dużą część przednią i mniejszą część tylną, czyli nakrywkę (tegmentum). Część nakrywkowa zawiera centralne skupisko włókien nerwowych z otwartą strukturą, tzw. tworem siatkowatym (formatio reticularis). Twór siatkowaty łączy się u góry ze śródmózgowiem, u dołu zaś z rdzeniem przedłużonym i odpowiada za stan czuwania, czy pobudzenia organizmu. Nakrywka zawiera także jądra nerwów czaszkowych (piątego, szóstego, siódmego i ósmego)”. Kolb i Whishaw (2003) dodają, że większa, czyli brzuszna część mostu, zawiera:

-    podłużne włókna zstępujące,

-    poprzeczne włókna projekcyjne (rzutowe) biegnące do móżdżku,

-    jądra mostu.

3.4.5.    Móżdżek

Najbardziej wyróżniającą się częścią tyłomózgowia jest móżdżek. Wystaje on nad środkową częścią pnia mózgu. Powierzchnia móżdżku różni się w wyglądzie od kory mózgowej tym, że posiada liczne fałdy, które są analogiczne do zakrętów kory, jednak są znacznie mniejsze (ryc. 3.9).

Ryc. 3.9. Móżdżek. A. Położenie móżdżku: widok z boku i od strony podstawnej oraz w przekroju strzałkowym mózgowia. B. Struktura wewnętrzna móżdżku