208

- iLiorary Keaaer

Limit wydruku: O

Strona 208/228

£1 © © © &

A MMi. KMmt»»V*r lU K »vJ« »    'AWwmiUU

PofcCfl W III Rle(2p05polltej

W celu prowadzenia bezpośredniej współpracy i koordynacji współdziałania Policji i innych organów i instytucji RP, uprawnionych do zapobiegania i zwalczania przestępczości z zagranicznymi formacjami policyjnymi lub ich organizacjami międzynarodowymi. zwłaszcza w celu wspomagania działalności wykrywczej i prewencyjnej, w 1998 roku - w związku ze zmianami w strukturze organizacyjnej Komendy Głównej Policji - utworzone zostało Biuro Międzynarodowej Współpracy Policji. Powstało ono z przekształcenia dotychczasowego Krajowego Biura Interpolu KGP.

11.4. Policja w walce z przestępczością

i Ustawa o Policji w art. I określa podstawowe cele. do realizacji których Policja została utworzona. |ak stanowi ust. 1 tego przepisu, najogólniejszym i nadrzędnym celem, jaki przyświecać ma wszelkim działaniom Policji, jest ochrona bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymywanie bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Przemiany społeczne, polityczne i gospodarcze po 1989 roku miały decydujący wpływ na charakter zadań, które stanęły przed Policją. Gwałtowna eskalacja poziomu zagrożenia przestępczością i różnymi formami patologii społecznych, pojawianie się nowych form przestępstw powodowały intensyfikację działań organów ścigania, przejawiającą się głównie w przenoszeniu zainteresowań represyjnych i profilaktycznych na nowe obszary zagrożeń, a także stosowaniu nowych instrumentów prawnych oraz rozwiązań taktyczno-technicznych.

Już w pierwszym roku przemian systemowych nastąpił wzrost przestępstw stwierdzonych o ponad 60% do nk-nntowanego w przeszłości poziomu 888 tys. 346 zdarzeń. Następnym okresem wyróżniającym się z powodu radykalnej progresji przestępczości były lata 1994-1995, w których odnotowano wskaźnik dynamiki odpowiednio 106,3 i 107,6. Mniejsza liczba przestępstw, jakie odnotowano w 1996 roku (o 8,0% zdarzeń), była następstwem zmian prawnych, które dotyczyły przede wszystkim uznania za wykroczenia czynów, które wcześniej kwalifikowano jako przestępstwa. Potwierdzeniem tego jest tendencja wzrostowa w latach 1997-1999. Odnotowano wtedy jedne z największych w piętnastoleciu wskaźniki dynamiki: w 1997 roku - 110,5, w 1998 r. - 108.1 i w 1999 r. - 104,5. W 1999 roku zanotowano największą w dekadzie lat dziewięćdziesiątych XX wieku liczbę przestępstw - 1 min 121 tys. 545 - o 104,8% więcej niż w 1989 roku. W następnych latach, tj. 2000-2003, ta tendencja wzrostowa nadal się utrzymywała. W roku 2004 stwierdzono 1 min 461 tys. przestępstw (wykres 21). Od tej chwili widoczny jest duży spadek liczby stwierdzonych przestępstw.

Przyjąć więc należy, że po 1989 roku występowała stała tendencja do realnego wzrostu zagrożenia przestępczością w Polsce, spadki zaś wskaźników dynamiki były niewielkie (w 1991 i 1993 roku) albo wynikały ze zmiany prawa, jak w 1996 roku (wykres 22).

Start

F* Itelix iLibrary Reader

jo

mu

<•    i) 13:3?