218

COACHING I MENTORING W PRAKTYCE

CZĘŚĆ II. OPROGRAMOWANIE KLIENTA

Im jesteśmy silniejsi, bardziej asertywni i spójni, tym bardziej słowami budujemy przekonania wspierające i jawne wartości, które mają moc tworzenia pozytywnych faktów oraz zmiany jakości naszego i cudzego życia. To jedna z zasadniczych funkcji relacji coachingowej.

Na początek wykonaj proste doświadczenie z jednym z ważnych w naszym języku słów. W sensie gramatycznym [morfologicznym] to partykuła przecząca, słowo nieodmienne, które dopiero w obecności rzeczowników, przymiotników’ lub przysłówków' przymiotnikowych nadaje im now^re znaczenie. W połączeniu zaś z czasowmikami jest zaprzeczeniem jakiejś czynności. Jedno z najczęściej używanych słów^r w'języku polskim, którego znaczenia najprawdopodobniej dotąd dostatecznie nie doceniałeś. To partykuła „nie".

Za chwilę weźmiesz udział w' niezwykłym eksperymencie, a nawet jeśli jest ci już znany i tak zadziała z całą sw^roją mocą. Przeczytaj poniższy tekst:

•    Nie myśl w tej chwili o kolorze cytryny.

•    Nie czuj także charakterystycznego smaku cytryny na języku.

•    Nie poczuj zapachu roztartej skórki cytrynowej.

Już wuesz, co się wydarzyło? Możesz jeszcze przez chwilę kontynuować:

•    Nie przypominaj sobie imienia swego ojca.

•    Nie myśl o dźwięku kościelnego dzwonu.

•    Nie przypominaj sobie daty bitwy pod Grunwaldem.

•    Nie myśl o zapachu parzonej kawy.

•    Nie myśl o dotyku pluszowej zabawki.

No cóż, eksperyment znakomicie się powiódł. Obrazy pojawiały się - choćby na mikrosekund^ Przed oczami staw^rała cytryna, w ustach i na języku pojawiał się kwaśny smak i reakcja ślinianek, która może trw^rać naw^ret do teraz. Nie byłeś w stanie nie - myśleć, nie - przypominać sobie.

Ile razy słyszeliśmy: „Kochanie, tylko się nie denerwoij, to napraw^rdę drobiazg”, a w naszych żyłach natychmiast krążyła szybciej krew; ile razy ktoś mówił: „Nie myśl o tym” lub „Nie płacz”, i jedynie wzbudzał nową falę żalu lub trudnych myśli. Nasz nieświadomy, atawistyczny mózg najpierw’ odbiera obraz lub wrażenie, przywołuje je z biblioteki naszej pamięci, a następnie mózg logiczny wysyła sygnał o zaprzeczeniu, którego moc jest już wówczas niewielka lub żadna. Cytryna jest w głowie, zanim pojawi się „nie” - jak gumka, która bezskutecznie zmazuje ślad wodoodpornego markera. Jeśli nie słyszymy „nie”, to tym samym, gdy wydaje nam się, że wypowiadamy negację, w istocie dajemy sugestię do działania. „Nie martw się” to skierowana do podświadomości komenda „Martw się dalej”.

218