224

COACHING I MENTORING W PRAKTYCE

CZĘŚĆ II. OPROGRAMOWANIE KLIENTA

nie samozadowoleniu coacha. Wówczas efekt nawet najbardziej wymyślnych wzorów lingwistycznych będzie odwrotny do założonego, a dziwaczność wypowiedzi coacha zniechęci klienta i wzbudzi jego nieufność. Jak zawsze w roli coacha pozyskaną wiedzę możemy wykorzystać co najmniej na dwa sposoby. Zwolennicy lingwistycznych manipulacji przeceniają podatność ludzi na tego rodzaju techniki, a skoncentrowani na swoich umiejętnościach nie doceniają informacji - zawartych w formie przekazu - skierowanych do nich od klienta. Często sposób, w jaki mówi klient, i to, co przekazuje, nie tyle w samej treści, ile właśnie w formie i strukturze wypowiedzi, przynosi wiele cennych informacji o tym, w jaki sposób klient buduje obr^z świata.

Powtórzmy raz jeszcze: po pierwsze, możemy zwiększyć uważność wobec klienta, lepiej rozumiejąc jego przekaz, po drugie, możemy sami być uważnymi i świadomymi partnerami komunikacji, którzy biorą odpowiedzialność za wypowiedziane słowa, używając ich świadomie i celowo z pożytkiem dla klienta.

Nominalizacje

Są rzeczownikami, które kiedyś miały formę czasownika [rzeczowniki odczasownikowe] lub ich źródłem jest czasownik nadal funkcjonujący w języku. Nadają nazwę procesom lub zjawiskom, takim jak: miłość, profesjonalizm, szczęście, wolność, radość, subtelność itp., które choć opisują złożone zjawiska, mogą być w sensie formalnym traktowane jak rzecz. Nie można ich jednak ani zwymiarować, ani opisać językiem przyczynowo-skutkowej zależności, jak czynimy to z rzeczownikami opisującymi na przykład przedmioty, a nawet role społeczne czy zjawiska przyrodnicze. Nie sposób poddać nominalizacje analizie lub określić parametry, jak możemy to zrobić na przykład z krzesłem, herbatą, samochodem, szpitalem, szufladą, językiem polskim lub stomatologią.

Językiem nominatywnym przesiąknięte są korporacyjne maile, wiele wystąpień publicznych, a często również wypowiedzi oficjalne, prace naukowe, język medyczny i inne języki lub slangi branżowe. Jednym z wytłumaczeń takiego stanu rzeczy jest chęć ukrycia prawdziwych intencji, a czasami zbudowanie wrażenia wyjątkowych kompetencji, szczególnej wiedzy, unikalnych kompetencji, gdy język jest trudny i zawiły, hermetyczny i niezrozumiały, a przez to niedostępny i wymagający wysiłku. Przyjrzyjmy się na przykład takiej wypowiedzi:

„Profesjonalizm w drodze do osiągania ponadprzeciętnych rezultatów jest jednym z kluczowych zadań naszej organizacji, dzięki bowiem zestawowi unikalnych kompetencji tworzących system zarządczy w obszarze naszej struktury możemy poszczycić się wyjątkowymi rezultatami procesów personalnych”.

224