272

COACHING I MENTORING W PRAKTYCE

CZĘŚĆ III. PRACA Z RELACJAMI

Natomiast zaproszenie do działania, modalności kinestetycznej, uruchamia te warstwy prawopółkulowej reakcji, dzięki której umysł analityczny, reprezentowany przez wewnętrznego krytyka, zamiast pojawić się na początku sytuacji jako instancja oceniająca, pojawia się dopiero wtedy, kiedy ma określić i nazwać przekonanie. Odczuwanie i emocje, czyli struktura kinestetyczna, dają znać o sobie pierwsze, niezależnie od obróbki intelektualnej. W ćwiczeniu zmierzamy od reakcji ciała do interpretacji poznawczej. Nasze ciało, o czym była mowa w rozdziale o instalacjach, podobnie jak umysł świadomy i nieświadomy, zapamiętuje wzorce. Przypominając sobie sytuacje lękowe lub radosne, odczuwamy reakcję fizyczną, w modalności kineNetycznej, czasem silniej niż sam wzorzec, w postaci myśli, obrazu lub wspomnienia słów: Pracując z mostem przekonań, wykorzystujemy ten mechanizm do przeramowania, które odbywa się tym razem nie tylko w warstwie poznawczej i intelektualnej, gdy zmieniamy myśli i słowa, lecz również na poziomie kinestetycznym. Tym samym przeramowanie odbywa się cały czas we wszystkich trzech modalnościach naraz, wpływając na zmianę zapamiętanych i odgrywanych wielokrotnie wzorców, również na poziomie ciała. W ten sposób tworzymy nowy wzorzec.

Technika powyższa przypomina zajęcia ze sportowcem w sali treningowej, gdy słyszy on zachęty trenera, uruchamia własne motywacje, a jednocześnie fizycznie wykonuje zestaw ćwiczeń, dzięki którym powstaje silny nawyk i połączenie wszystkich modalności.

Zgodnie ze wzorcami zachowujemy się, złoszcząc, smucąc, mając do kogoś żal lub ciesząc się na powitanie. To wzorce, jako stałe determinanty naszego zachowania, towarzyszą większości naszych reakcji. Ćwiczenie zmienia je, proponując nowy wzór kinestetyczny natychmiast powiązany z nowym, wspierającym przekonaniem. Stąd skuteczność i trwałość zmiany w wyniku przeprowadzenia tego ćwiczenia.

Jeśli klient w kolejnym kroku odczuwa opór lub ujawnia kolejne przekonania hamujące lub ograniczające, powtarzamy całą sekwencję działań z punktu 5 tak długo, aż przejście po moście lub pokonanie bariery będzie możliwe.

Ćwiczenie 38. Most przekonań można zaproponować klientowi również jako sposób na pracę z samym przekonaniem ograniczającym, niezależnie od tego, czy pojawia się w kontekście pracy z relacją.

Jako ćwiczenie samodzielne kończymy proces sprawdzeniem ekologii zmiany [wyraźna zmiana kinestetyki klienta na aktywną, dynamiczną, radosną] oraz nawet kilkakrotnym powtórzeniem nowego przekonania, dzięki któremu bariera została pokonana.

272