303

COACHING I MENTORING W PRAKTYCE

CZĘŚĆ III. PRACA Z RELACJAMI

nie zyskiwał poparcia, zwłaszcza banków, które miały sfinansować produkcję. Disney wraz z bratem Royem i swoim księgowym właśnie z zastosowaniem techniki nazywanej teraz jego imieniem przygotowywał się do kolejnych rozmów z bankami. Ówcześnie panowało powszechne przekonanie, że film rysunkowy w wymiarze pełnometrażowym nie przyciągnie widza do kina, będzie jedynie kosztowną, nierentowną realizacją idee fixe Disneya. Przygotowane argumenty pozwoliły jednak skutecznie pozyskać środki w niebotycznej wówczas wysokości prawie półtora miliona dolarów na dokończenie pracy i jak wiemy, film powstał i zyskał wielkie powodzenie frekwencyjne i ekonomiczne.

Istnieje wiele wersji tego ćwiczenia, jego mutacją i rozszerzeniem jest choćby słynne ćwiczenie Edwarda de Bono „Sześć myślących kapeluszy”²⁵. Podaję w niniejszej publikacji, podobnie jak w innych przypadkach taki model Metody Walta Disneya, który wielokrotnie wraz z zespołem sprawdziłem w praktyce ze swoimi klientami. Określ jak zawsze temat lub cel do zrealizowania w czasie sesji. W tym ćwiczeniu może być sformułowany w postaci pytania. W przypadku pracy nad finansowaniem Królewny Śnieżki i siedmiu krasnoludków były to według biografów następujące pytania:

•    W jaki sposób zdobyć pieniądze na produkcję filmu, w którego powodzenie wierzę tylko ja sam i część mego zespołu?

•    Jak przekonać sponsorów do inwestycji?

•    W jaki sposób uwydatnić atrakcyjność tego filmu?

•    Jakie dowody świadczą o tym, że sukces jest możliwy?

Pozycje percepcyjne są tu nazwane nieco inaczej. Pracuj z wykorzystaniem kotwic przestrzennych. Zadbaj o odpowiednią, adekwatną kinestetykę w każdej z kotwic. Dogodne jest mierzenie czasu i założenie, że pierwsza runda polegająca na przesuwaniu się pomiędzy po{\, zycjami będzie trwała na przykład po 10 minut w każdej pozycji. To ważne dla zachowania proporcji i równowagi pomiędzy pozycjami.

Pierwsza z nich to pozycja marzyciel. Usiądź wygodnie, jeśli wykonujesz to ćwiczenie na własny użytek, lub też zaproś swego klienta albo całą grupę, jeśli pracujesz z wieloma uczestnikami, do zajęcia zrelaksowanej pozycji. Możesz się nawet położyć, rozluźnić, zdjąć buty. Zacznij marzyć o najlepszym z możliwych scenariuszy dalszych wydarzeń związanych z twoim tematem lub celem. Zapisuj go lub nagrywaj na dyktafon. Jeśli pracuje cała grupa, marzenia powinny być wypowiadane na głos i zapisywane przez wybranego sekretarza. Oczywiście obowiązują zasady opisane powyżej: nie wolno krytykować ani oceniać wypowiedzi innych, za to wartościowe jest podchwytywanie, rozwijanie, uzupełnianie cudzych pomysłów. Ważna jest również duża ilość pomysłów oraz ich abstrakcyjność, nietuzinko-wość, wykraczanie poza przyjęte granice i stereotypy.

* Szc-zej Do Boro E .. Sześć kapeluszy, czyH sześć sposobów myślenia. Warszawa 1997 Wydawnictwo Medium; http //www pccagogika.umk. pl/zeuipp/MLusyprojokty/prOŚ/motcdy/filesykapolusze h.:m (emisja w dniu 26 C9.2010).

303