94
K. Moszyński: kuLwra ludowa slowIan'
miany można jednak widzieć w wielu okolicach Bułgarji, Macedonji i Serbochorwacji.
W zgodzie z takiem rozmieszczeniem podrywki na ziemiach słowiańskich, wykazująeem jej ubywanie w kierunku północno-wschodnim, pozostaje fakt, źe nie znają jej ugryjscy i północnoduroccy są-siedzT Wielkorusów; natomiast z drugiej strony jest ona mniej lub więcej rozpowszechnioną w całej Europie zachodniej (Niemcy, Francja etc.). Wzdłuż południowych krajów eurazyjskich przenika zasiąg podrywki, zupełnie podobnie jak zarzutni i suwaty, bardzo daleko na wschód, obejmując Indje, Siam, Chiny, Japonję 1 i przerzucając się na archipelag malajski, gdzie omawiane narzędzie jest szczególnie pospolite, oraz do Ameryki. I tu więc mamy przed sobą narzędzie prastare, które zwolna dokonało zwycięskiego pochodu w różnych kierunkach, a m. i. i w kierunku Europy północno-wschodniej. Szczegółem wysoce zajmującym jest przytem zupełne ominięcie Polesia. Na Polesiu, o ile mi dotychczas wiadomo, podrywka znajduje zastosowanie tylko w bezpośredniem sąsiedzwie Pińska, a ściślej mówiąc, tylko na przedmieściach tego miasta.
104. Ostatnią wielką grupę narzędzi używanych do połowu ryb stanowią właściwe sieci rybackie. Jtoz-winęły się one z siatkowych płacht względjue-z Jcłoni przez zwiększenie ich rozmiarów. Zależnie od sposobu manipulowania temi sieciami można je podzielić na ciągnione, spławne (płynące z wodą) i zastawne. Zaś zależnie od icli kształtu możnaby śród nich wyróżnić sieci ścianko-wate (równe lub nieco wklęsło i matnio we (workowate, albo też śeiankowate, ale posiadające w jednem miejscu workowate zagłębienie jak na fig. 82;.
Sposób połowu przez ogarnianie znaczniejszej ilości ryb, stosowany przy użyciu sieci ciągnionych, do dziś dnia zresztą obywa się
81. Vał z Karpat ruskich. Czechosłowacja (były kom. Marmaros). Wg H. Strip-szky’ego, ł. c., str. 220, fig. 10.
w niektórych okolicach Słowiańszczyzny bez jakiejkolwiek sieci. Tak naprzykład we wsi Delawie nad Dniestrem między Tłumaczem a Tłu-stem opowiadano mi, że niegdyś rybacy używali tam ruchomego wału zwanego vicha, a sporządzonego z gałęzi grabu, dereniu i t. p.
Znaną jest nawet Ajnorn.