skanuj0038 bmp

88 VI. Końcowy etap tworzenia pracy dyplomowej

kategorii błędów, uważanych za błędy językowe w ścisłym znaczeniu tego słowa. Mowa o błędach gramatycznych, leksykalnych, frazeologicznych i stylistycznych.

Błędy gramatyczne dzieli się na błędy fleksyjne, polegające na złej odmianie wyrazów, i błędy składniowe (syntaktyczne) — popełniane w budowie zdań,

Z kolei błędy leksykalne odnoszą się do błędnie wykorzystanego słownictwa, użytego niezgodnie z polską tradycją językową lub w zniekształconej formie, Do tego rodzaju błędów należy też nadmierne korzystanie- z wyrazów obcych.

Istotą błędów frazeologicznych jest natomiast niewłaściwe połączenie dwóch lub'kilku wyrazów w jedno wyrażenie lub zwrot, np.: pokonanie stosunkiem głosów, uchwalanie zarządzeń.

Ostatnim rodzajem błędów językowych są błędy stylistyczne, które — mówiąc najogólniej — powstają we wszystkich sytuacjach niedostosowa-tkin środków językowych do charakteru wypowiedzi, Do błędów' stylistycznych można też zaliczyć zbyt częste korzystanie z cytatów.

Należy zauważyć, iż błędy językowe mogą być skutecznie eliminowane niejako na bieżąco, po napisaniu każdego fragmentu rozprawy. Dlate-I gu warto tak pracować nad tekstem, aby na koniec nie było konieczne za-llnnawianie się nad pisownią, interpunkcją, składnią itp. Istotne jest, aby [łhóc skoncentrować się nad błędami treści i struktury wywodów. Na po-[flcH/.cnie dodajmy, że niewiele jest osób piszących bez błędów. Wszyscy, łt(t|C/.ając w to wielkich pisarzy, wielokrotnie poprawiają i przepisują tek-tty. Trzeba być po prostu cierpliwym i pracowitym, czytać każdy frag-0ltl pracy kilkakrotnie, a przede wszystkim — sięgać do słowników i po-Ultlików językowych.

Na koniec trzeba wspomnieć o jeszcze jednej kategorii błędów, ne-Nlnych maszynowymi. Powstają one podczas przepisywania pracy na |mto, czy to na zwykłej maszynie, czy na komputerze. Najprostsze z tych (llów polegają na opuszczeniu wyrazów i liter, ich przestawieniu, na llliej pisowni nazw obcych i nazwisk, na niewłaściwym użyciu dużych na opuszczeniach we wszystkich numeracjach, na niezamykaniu nyslowów itp. Błędów tego rodzaju może być wiele i jeśli są one sto-Iktiwo proste, i jest ich na stronie nie więcej niż pięć, to możemy sami

dokonać korekty za pomocą czarnego ołówka lub pióra. Jeśli natomiast usterki są poważniejsze, to powinniśmy wszystkie błędy zaznaczyć specjalnymi znakami korektorskimi¹³ i oddać tekst do poprawienia osobie, która go przepisywała. Chociaż błędy maszynowe mają często charakter tylko techniczny i nie popełnił ich autor pracy, to jednak na niego w całości spada odpowiedzialność przed recenzentami za ostateczny kształt tekstu, Niestety, bywa, że obowiązki te są lekceważone albo nie dość starannie wypełniane. Zawsze wpływa to na ogólne wrażenie i ostateczną ocenę, Warto zatem zadbać o jak najstaranniejszą korektę. Dopiero po niej można przekazać pracę do oprawienia.

¹³ Znaki korektorskie stawia się w miejscu błędu i na marginesie. Ich wykaz znajduje się w Aneksie do tego opracowania.