ZT182 (2)

ZT182 (2)



362 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ

TABLICA 20.6

Polityka odpowiedzialnej turystyki AITO

Wytyczne w zakresie odpowiedzialnej turystyki

Jako członkowie AITO uznajemy, że zajmując się organizacją wyjazdów turystycznych, musimy zachować szacunek dla sposobów życia innych ludzi i ich otoczenia.

Każda forma turystyki, tam gdzie jest uprawiana, wywołuje określone skutki ekologiczne, społeczne i ekonomiczne. Jako biura podróży uważamy zatem, że na każdym kroku powinniśmy przejawiać odpowiedzialną postawę w każdym z trzech wymiarów. Dla ułatwienia opracowaliśmy zestaw wytycznych wskazujących przedsiębiorstwom, klientom i lokalnym podwykonawcom ich powinności w zakresie:

•    ochrony środowiska naturalnego - flory, fauny i krajobrazu,

•    poszanowania lokalnych kultur - tradycji, wierzeń religijnych i spuścizny materialnej,

•    służenia lokalnym wspólnotom - pod względem ekonomicznym i społecznym,

•    oszczędzania zasobów naturalnych - począwszy od biura, a skończywszy na miejscu pobytu,

•    ograniczania zanieczyszczenia środowiska - hałasu, ilości śmieci i przepełnienia.

Jesteśmy stowarzyszeniem zrzeszającym niezależne firmy różniące się stylem i zakresem działania. Każdy z naszych członków we własnym zakresie decyduje o konkretnych posunięciach służących wypełnianiu powyższych powinności przez:

•    ustanowienie własnej strategii i zaangażowanie własnego personelu,

•    infonnowanie klientów o programie rozwoju odpowiedzialnej turystyki,

•    zachęcanie klientów do włączenia się - tam, gdzie to możliwe - w realizację tego programu,

•    nawiązywanie współpracy z dostawcami i innymi partnerami handlowymi w zakresie tworzenia praktycznych rozwiązań oraz realizacji celów dotyczących odpowiedzialnej turystyki,

•    popularyzowanie wzorcowych rozwiązali w celu promowania idei odpowiedzialnej turystyki.

/. r ó d ł o: www.aito.co.uk/v2honic/responsiblctourism.html.

stycznych (lokalnych władz i społeczności), branży turystycznej (rynków generujących i przyjmujących ruch turystyczny) oraz turystów (podróżnych i urlopowiczów).

Odpowiedzialna turystyka w miejscach pobytu turystów

Biura podróży działające na rynkach generujących ruch turystyczny mogą wprawdzie dostrzec problem i zmieniać swój sposób działania, ale odpowiedzialna turystyka tak naprawdę nabiera realnych kształtów dopiero w miejscach pobytu turystów. Rosnący nacisk na przestrzeganie zasad odpowiedzialnej turystyki zmusza biura podróży do podwyższania oczekiwań i wymagań wobec podwykonawców.

Opracowana w 1996 r. biała księga na temat rozwoju turystyki w RPA zakłada wejście tego kraju na ścieżkę odpowiedzialnej turystyki. Stosowne wytyczne w tym zakresie przygotował i opublikował w 2002 r. tamtejszy Departament Ochrony Środowiska i Turystyki (DEAT).

„Odpowiedzialna turystyka polega na zapewnianiu lokalnym społecznościom lepszego życia przez korzystne zmiany społeczno-ekonomiczne i poprawę stanu środowiska. Oznacza także zapewnianie turystom lepszych wrażeń, a przedsiębiorstwom turystycznym większych możliwości rozwoju” (DEAT, 2002, s. 2).

Wspomniane wytyczne obejmują 104 konkretne pomysły dla przedsiębiorstw i ich zrzeszeń na to, jak uczynić własną działalność i turystykę bardziej odpowiedzialnymi pod względem społecznym, ekonomicznym i środowiskowym. Od każdego przedsiębiorstwa i zrzeszenia oczekuje się stworzenia programu działania kładącego główny nacisk na te aspekty turystyki, w których dany podmiot może zdziałać najwięcej przez ulepszenie swojej oferty, rozwój danego obszaru lub podniesienie dochodów i standardów życia miejscowej społeczności. Wytyczne te można bez problemu dostosować do potrzeb dowolnego miejsca (DEAT, 2002).

Z kolei w Gambii brytyjski Departament Rozwoju Międzynarodowego sfinansował projekt realizowany wspólnie z lokalnym stowarzyszeniem drobnej przedsiębiorczości, który miał ułatwić małym przedsiębiorcom - sprzedawcom owoców i soków, rzemieślnikom i właścicielom straganów - zamieszczanie własnych danych w informatorach dostępnych w hotelach i biurach podróży. Dzięki wielostronnej współpracy udało się poprawić dostęp najbiedniejszych wytwórców do rynku i podnieść ich dochody, a jednocześnie zapewnić turystom większe zadowolenie z wakacji dzięki ułatwieniu zaopatrzenia w różne produkty, a tym samym złagodzeniu męki zakupów (NRI, 2002; Bah, Goodwin, 2003; www.propoortourism.org.uk).

Pytania

1.    W jakim stopniu wprowadzanie odpowiedzialnych metod postępowania w przedsiębiorstwach powinny wymuszać siły rynkowe, a w jakim przepisy określające pewne standardy i zapewniające równe szanse wszystkim podmiotom?

2.    Jakie argumenty przemawiają za wprowadzeniem przepisów określających etyczne normy postępowania w turystyce?

3.    Na ile realistyczna jest koncepcja obciążenia odpowiedzialnością etyczną turystów?


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ZT180 (2) 358 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ TABLICA 20.3 Jak najlepiej wykorzy
22553 ZT186 (2) 370 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ kulturowego, stanowiły zwycz
68501 ZT187 (2) 372 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ RYSUNEK 21.1 Tożsamość j ako
44186 ZT157 (2) 312 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ dobrze lub bardzo dobrze (Ni
ZT135 (2) 268 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKA czeniach często odwołuje się do in
ZT136 (2) 270 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ termin „państwo” obejmuje cały apa
ZT139 (2) 276 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄPrawodawstwo Władze mogą wprowadzać
ZT141 (2) 280 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ w sferze turystyki, a ich wykonywa
ZT144 (2) 286 CZEŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKAWpfyw TIT na marketing-mix Nowe nar
ZT145 (2) 288 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ i między firmą a jej partnerami ha
ZT158 (2) 314 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ Ogólny wzrost troski o środowisko
ZT164 (2) 326 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ szarów turystycznych (Tribe i inni
ZT166 (2) 330 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ turystyki na środowisko, na wyspę
ZT167 (2) 332 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ częstotliwością. Na przykład w dru
ZT168 (2) 334 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄ i zepchnęły ją na margines rynku
ZT170 (2) 338 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKA stanowi katastrofę lub sytuację kr
ZT173 (2) 344 CZĘŚĆ 3. WSPÓŁCZESNE PROBLEMY ZARZĄDZANIA TURYSTYKĄTABLICA 19.1Model zarządzania sytua

więcej podobnych podstron