23 luty 07 (77)

23 luty 07 (77)



Przyrost przemieszczenia kątowego

AVk =Vk+1~¥k

(2.21)

Prędkość kątowa członu

, ~AVk

At

(2.22)

Przyrost prędkości kątowej

A(i)k = (Dk+1-(Ok

(2.23)

Przyspieszenie kątowe

„ _ A(Ok Ek= At

(2.24)

gdzie i//k - kąt obrotu dowolnego członu w położeniu k.

Metoda toru ocechowanego w ujęciu tradycyjnym była uciążliwa i niedokładna ze względu na ręczne wykreślanie kolejnych położeń mechanizmów oraz ręczne pomiary odcinków i kątów. Program AKM wykorzystując metody numeryczne pozwala na automatyczne wyznaczanie i wykreślanie kolejnych położeń punktów mechanizmów, co znaczne przyspiesza konstrukcję toru ocechowanego. Zatem zastosowanie programu AKM usuwa wymienione wady metody w ujęciu tradycyjnym. Można otrzymać bardzo dużą dokładność obliczeń, pod warunkiem zadania odpowiednio małego kąta , który jest krokiem symulacji w programie AKM. Dokładność obliczeń wynika z zastosowanej metody numerycznej.

2.3. ANALIZA KINEMATYCZNA MECHANIZMÓW PŁASKICH METODAMI ANALITYCZNYMI

Metody analityczne kinematyki mają wielkie znaczenie zarówno na etapie analizy, jak i syntezy mechanizmów, ponieważ umożliwiają uzyskanie wzorów analitycznych pozwalających na jednoznaczne określenie wpływu parametrów geometrycznych mechanizmów na ich parametry kinematyczne. W przypadku mechanizmów dźwigniowych metody analityczne umożliwiają określenie związków między parametrami określającymi położenia członów a ich prędkościami i przyspieszeniami liniowymi oraz prędkościami i przyspieszeniami kątowymi w postaci ciągłych funkcji czasowych. W niniejszej książce zajmiemy się wyłącznie metodą analityczną która opiera się na opisie mechanizmu dźwigniowego w postaci wielo-boku wektorowego.

2.3.1. Analiza kinematyczna mechanizmów dźwigniowych metodą wieloboku wektorowego

W opisywanej metodzie łańcuch kinematyczny dowolnego płaskiego mechanizmu dźwigniowego przedstawia się w postaci zamkniętego wieloboku wektorowego (rys. 2.26), który określa chwilowe położenie członów.

75


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
23 luty 07 (68) Ponieważ suwak 3 obraca się razem z jarzmem, to jego prędkość kątowa jest równa pręd
23 luty 07 (106) Znak (-) we wzorze (P2.102) oznacza, że zwrot prędkości kątowej satelity 2 jest prz
23 luty 07 (45) Przyspieszenie dowolnego punktu K wyraża się wzorem (2.4) aK=aU+aW = a01 + aK01 +
23 luty 07 (43) Przyspieszenie kątowe: (2.2c) (2.2d) (2.2e) (2-2f) e(t) = (0,0,e(t)), e(t) = ^ = ^-
23 luty 07 (83) W celu obliczenia przyspieszenia kątowego różniczkujemy (P2.47) względem czasu A .2
23 luty 07 (90) W celu znalezienia prędkości kątowych i liniowych jarzma 3 różniczkujemy pierwsze z
23 luty 07 * * AA>TEORIA MASZYN I $ Q19-2004 JOZEF FELIS, HUBERT JAWOROWSKI, JACEK CIEŚLIK * *CZE
23 luty 07 (100) a) Koło centralne nieruchome średnica podziałowa kola 3 wyznaczona na podstawie war
23 luty 07 (101a) Analiza kinematyczna przekładni obiegowych Przekładnie obiegowe mają w ogólnym prz
23 luty 07 (101) Rys. 2.44. Schematy przekładni obiegowej z zaznaczonymi prędkościami kątowymi: a) b
23 luty 07 (102) koło bjest nieruchome, cob = 0, natomiast koło a i jarzmo są członami ruchomymi, ry
23 luty 07 (103) Dla przekładni o dwóch stopniach swobody (przekładnia różnicowa, rys. 2.44a), w któ
23 luty 07 (104) Rys. 2.45. Przekładnia obiegowa jednorzędowa o jednym stopniu swobody: a) schemat k
23 luty 07 (105) Ostatecznie przełożenie przekładni obiegowej wyniesiez3y Zj+z3 Zł) Z1 (P2.97) Przeł
23 luty 07 (107) Ostatecznie: r-t r2    r-, i • = — ---=— o)1 =---a>i 1  &nbs
23 luty 07 (108) Rozwiązanie Przełożenie przekładni można zapisać /)3 = —. 3j Wykorzystamy wzór na
23 luty 07 (109) Rozwiązanie Przełożenie przekładni obliczamy podobnie jak przełożenie iJ23 w przykł
23 luty 07 (10) Ciało sztywne to układ punktów materialnych, w którym wzajemne odległości dwóch dowo
23 luty 07 (110) Schemat kompletnej przekładni różnicowej stożkowej oraz jej schemat bez przesztywni

więcej podobnych podstron