gdzie:
Ld - dodatnia praca sił napędzających (praca dostarczona),
Lu - ujemna praca oporów technologicznych (praca użyteczna),
LT - ujemna praca sił tarcia w parach kinematycznych oraz innych oporów szkodliwych,
Lq - praca sił ciężkości członów mechanizmu, jej znak zależy od położenia członów mechanizmu.
Zasadę równowartości energii kinetycznej i pracy można więc zapisać
A E = Ld-Lu-LT±LG (3.47)
Dla okresu T ruchu ustalonego mechanizmu przyrost jego energii kinetycznej jest równy zero: AE = E(T)-E(0) = 0 oraz całkowita praca sił ciężkości członów mechanizmu również jest równa zero LG = 0.
Bilans energetyczny mechanizmu lub maszyny dla okresu ruchu ustalonego ma zatem postać
i-d = Lu+ Lj (3.48)
Równanie (3.48) można również zapisać w postaci bilansu mocy
Nd=Nu + NT (3.49)
gdzie:
Nd - moc sił czynnych (napędowych),
Nu - moc sił użytecznych,
NT - moc oporów nieużytecznych (w szczególności moc sił tarcia w parach kinematycznych).
Sprawność mechaniczna mechanizmu określana jest za pomocą współczynnika sprawności rj jako stosunek mocy użytecznej do mocy dostarczonej.
CS 1! |
(3.50) |
lub wykorzystując zależność (3.49) | |
Nd-NT Nd albo |
(3.51 a) |
Nu T) — nu+nt |
(3.51b) |
183