468 2

468

12. Rozwiązania, zadań

S(N) = YP/PP RETURN END

(b) Poniższy program używa podprogramu z (a) do znalezienia wielomianu drugiego stopnia najlepiej przybliżającego X* na siatce — 2, —1. 1, 2.

DIMF.NSION X(10), Y(I0). B(10), C(10), S(10). P(10, 10)

LOGlCAL*l T(80)

COMMON Q(10)

R£AD(5, 800) T

READ(5, 801) N. M. (X(I), Y(I), 1 = 1, M)

WRITE(6, 900) T, N. M. (X(I), 1 = 1, M)

N=N-l

CALL ORPOI.(N, M, X. Y, B, C, S, P)

CALL PPRINT(N. P)

NM1=N-1

\VRJTE(6, 901) S(l), (1. S(I + I), 1 = 1, NM1)

CALL LPOL(N, S_; P, Q)

WR1TE(6, 902) 0(1), (I, Q( 1 + 1), 1=1, NMI)

STOP

800    FORMAT(80A1)

801 FORM AT(2l5/8F i 0.0}    §_

900    FORMATUH0_; 'APROKSYMACJA', 80A1/'WIELOMIANEM STOPNIA', 13/ IW NASTĘPUJĄCYCH', 13, PUNKTACH: '/(IX, F7.2))

901    FORMATU HO, 'WSPÓŁCZYNNIKI FOURIERA: '/IX, S(0l = ', F7^

1 (IX,'S(', IV)- ’. F7.2))

902    FORMAT! IHO,'WSPÓŁCZYNNIKIWIELOMIANU APROKSYMUJAt

U X, 'P(0)= , F7.2/(IX, 'PC, 12, *)«', F7.2))

END

SUBROUTINE LPOL(N, S, P, Q)

D1MENSION S(l), P(N, N), Q(l)

DO 10 r=i, N 10 Q(0=0.

DO 20 1 = 1, N K = N-I-f-l DO 20 J = l, I L=K-ł-J — I

20 Q(K) = Q(K)- S(L)*P(L, J)

RETURN END

SUBROUTINE PPR1NT(N, P)

DJMENSfON P(N, N)

WRTTr- (6,900) DO 10 1=1. N