538. &L i l*fr> 192 192
539. a) Wierzchołki: 51, krawędzie: 100. ściany: 51; b) 8.
541. 20.
540. b) 140cm2: c) lA-Jl cni'.
542. Objęłoś: xa ', pole powierzchni: ^/ra*.
543.
.T
Rozwiązanie. Oznaczenia: II - wysokość walca, r promień podstawy walca. Na rysunku obok pokazano powierzchnię boczną walca po rozwinięciu na płaszczyznę - prostokąt A4 BK. Długość jednego boku lego prostokąta jest równa długości wysokości walca (inaczej: illugoici tworzącej walca), a długość drugiego boku jest równa obwodowi podstawy walca, czyli jest równa 2?tr.
W trójkącie
s/T_2 to r_ 2&.
sinhO
2®1 8
f A'
cosóO® = -—, stąd II 4. Obliczamy objętość walca: V = xr~łl = zr--^-4 = —.
" “ ” ' X2 *
546. I2V3/r.
544. Pole: Xr2 . Objętość: ±xr3tga . 545. a) 2^2: b) 72rr.
547. 5n.
Rozwiązanie. < tznaczenia: / - tworząca stożka, r - promień podstawy stożka. Na rysunku obok pokazano powierzchnię boczną stożka po rozwinięciu na płaszczyznę wycinek AA’S. Długość promienia tego wycinka jest równa długości tworzącej stożka, a długość luku. na którym oparty jest wycinek jest równa obwodowi podstawy stożka, czyli jest równa 2xr.
Ponieważ kąt środkowy wycinka jest kątem prostym, więc długość luku AA’ jest równa ’ i obwodu koła o promieniu 4 (dany wycinek jen „ćwiartką" kola
o promieniu 4). Zatem: 2zrr = -jt2zr 4i. a stąd r = I. Obliczamy pole powierzchni całkowitej P, stożka: P, = n? + .rr/ = .?+ 4,t= 5zr.
548.
<i\r\ t/7:
I92.T* -jn" “
(przyjęliśmy, ze a jest miarą kąta wyrażoną w rnd łanach i.
549. 2yfir.
Rozwiązanie. (tznaczenia: r - promień stożka. I - tworząca stożka, h - wysokość stożka. R promień walca. // - wysokość (tworząca) walca. Wiemy, ze 0/ = //. 0 ±xr2h ■ x R: H. © jnl = IrMH. Z O i 0 mamy: xrH = 2xRH. stąd r = 2R. Podstawiając do 0 otrzymujemy
^xAR~h--xR~H, stąd Ii = Ąh. Ponieważ /' = r~ + /i’. więc r' =l~ - Ir = II ~ -(—//)" = — //“, siad ,=2^L//_
•’ 4 4 16 4
551. 30°.
Rozwiązanie. Oznaczenia: r-promień stożka. /- tworząca stożka, h - wysokość stożka, a- kąt między tworzącą, a wysokością stożka. Przekrój osiowy .stożka to trójkąt równoramienny o podstawie Ir i wysokości h. Pole przekroju osiowego stożka jest więc równe rh. Wiemy, zc rhx4i x r~ +/tri, stąd * lifi = r + l. j = sinrr natomiast j = coso. stąd re/sina, h - lensa. Pb podstawieniu do * i po podzieleniu
obu stron przez. I dostajemy równanie trygonometryczne Jicosa = sin« + I. Przekształcamy: V3 cosa-.sina = I. —-cosec --sint* = —,
sin60° co* a -co*60® kina = ~, sin(60° -a i = (ze wzoru na sinus różnicy). Ponieważ O jest kątem ostrym, więc z ostatniej równości wynika, że 60" - cr^ 30". czyli (t - 30 ‘.