32
Bilans IJego miejsce h* systemie rachunkowości
dzającym rok obrotowy. Dlatego też nie obowiązują w Polsce jednolite wzory bi-lansu. Każde przedsiębiorstwo sporządza więc bilans we własnym układzie pod warunkiem dochowania warunków formalno-prawnych jego sporządzenia.
W konkluzji ogólnej charakterystyki i struktury bilansu można wykazać szereg jego cech zarówno stałych, jak i zmiennych.
Wśród stałych cech na szczególne podkreślenie zasługują:
a) moment bilansowy, tj. data na przełomie dwóch lat obrotowych (okresów sprawozdawczych),
b) systematyka składników w bilansie według określonych kryteriów,
c) udokumentowanie pozycji bilansowych w drodze ich inwentaryzacji przeprowadzonej w różnych formach (spis z natury, potwierdzenie sald, weryfikacja księgowa stanów),
d) zachowanie ciągłości bilansowej,
e) zachowanie równowagi bilansowej,
0 podpisanie bilansu przez osobę sporządzającą oraz zatwierdzające podpisy kierownictwa przedsiębiorstwa.
Natomiast wśród zmiennych cech można wymienić:
a) układ bilansu, uzależniony od prawa bilansowego obowiązującego w danym kraju,
b) wycenę bilansową, dopuszczającą możliwość stosowania różnych mierników wyceny,
c) zasadę (metodę) sporządzania bilansu.
W tym miejscu należy podkreślić, iż w naszym kraju stosuje się zasadę netto sporządzania bilansu.
Zasada ta wyraża się w tym, że:
!)w aktywach bilansu wartość niektórych grup składników wykazuje się w wartości księgowej pomniejszonej o:
| odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe) - w przypadku środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych,
• odpisy aktualizujące skutki trwałej utraty wartości inwestycji długo- i krótkoterminowych,
• odpisy aktualizujące, wynikające z zasady ostrożnej wyceny - w przypadku
należności i roszczeń;
2) w pasywach bilansu wykazuje się kapitał podstawowy (zakładowy) pomniejszony o niewniesione wkłady oraz nieumorzone własne akcje bądź udziały (przez wykazanie tych pozycji w wartości ujemnej).
Rozdział II
Pojęcie wartości niematerialnych i prawnych
Przez wartości niematerialne i prawne rozumie się nabyte przez przedsiębiorstwo zaliczone do aktywów trwałych prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania o przewidywanym okresie ekonomicznym użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania zgodnie z potrzebami przedsiębiorstwa, a w szczególności:
a) autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje,
b) prawa wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych
c) know-how1.
Do wartości niematerialnych i prawnych zalicza się również nabytą wartość firmy oraz koszty zakończonych prac rozwojowych2.
Użyte w powyższej definicji określenie „w szczególności” oznacza, że wymienione rodzaje praw nie stanowią listy zamkniętej.
Również wymóg przeznaczenia praw „do używania zgodnie z potrzebami przedsiębiorstwa” oznacza, iż nabyte prawa w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych (np. w wyniku ich sprzedaży) są zaliczone do innej grupy rodzajowej aktywów trwałych, tj. do inwestycji.
Z podanej definicji wynika, iż podstawową cechą wartości niematerialnych i prawnych jest ich traktowanie w kategorii nabytych praw i przywilejów.
Patrz art. 3 ust. 1 pkt 14 UoR.
Wymóg nabycia nie dotyczy zakończonych prac rozwojowych.