2<>4 Część II. Rozwiązania i odpowiedzi
n = 1 |
Vx |
= c, |
vy |
= o, |
2 |
2 19 |
2 1.9 | ||
n = - |
vr |
= - Cr ^ cos —, |
= -Cr 3sm~, | |
3 |
X |
3 3 |
y |
3 3 |
1 |
1 i 9 |
1 1 9 | ||
n = - |
vr |
= -Cr 2cos —, |
= - Cr 2sin-. | |
2 |
X |
2 2 |
y |
2 2 |
c. Dla kolejnych wartości n otrzymujemy różne rodzaje przepływów płaskich. Wykreślanie linii prądu rozpoczynamy od wyznaczenia tzw. linii zerowych
dla których musi być spełniony warunek:
sin n9 = 0,
czyli m9 = 0, n, 2n,...itd.
Rodzina zerowych linii prądu tworzy wówczas pęk promieni wychodzących z początku układu osi współrzędnych i spełniających równanie
_ kn
9 = const - —, n
gdzie k = 0, 1,2,...
Jeżeli k — ! i n = 4, to $ = jt/4, a wówczas zerowe linie prądu będą obrócone względem siebie o kąt n/4. Przebieg linii prądu dla tego przypadku przedstawiono na rys. II-4.9a.
Zastępując zerowe linie prądu ścianami, otrzymamy przepływy płaskie w narożach, których kąty są równe n/2 i n/4 (rys. II-4.9b i c).
Dla n = 2 kąt .9 = n/2, wobec tego obraz linii prądu można interpretować jako płaski przepływ w punkcie spiętrzenia (rys. II-4.9d).
Jeżeli n = 1, to kąt ,9 = n, a zatem linie prądu będą równoległe do opływanej płaszczyzny (rys. II-4.9e).
Gdy n — f, kierunek linii prądu zmienia się o kąt \ n (rys. II-4.9f)- W takiej sytuacji następuje podział funkcji prądu na więcej niż jeden obszar Riemanna.
Podobne zjawisko wystąpi, gdy n = dla którego kąt <9 = 2n (rys. II-4.9g).
4.2.6. a. Korzystając z zależności:
d w dz
= Vx-'Vv>
dl
wyznaczamy składowe wektora prędkości. Ponieważ
w(z) = Clnz,
więc
.„ C C
= — cos 9 —i —sin >9.
dw _ C _ C dz z r
1’rzyrównując części rzeczywiste oraz urojone zależności (1) i (2), otrzymujemy:
C C
u = — cos$, v,, = —sin 3.
Moduł wektora prędkości czyli
b. Wydajność źródła
v = y/ol + v2y, C
przeto
QL= <j>vdA = v(r)Lr j" dv,
o
C
Q = —rn = nC.
c. Ze wzorów (3) i (4) możemy określić prędkość przepływu w funkcji Q i r,
n zatem: |
C = vr |
oraz |
c.e |
TC | |
stąd |
Q V = - |
nr |
d. Dla analizowanego przepływu możemy sformułować następujące równanie Uernoulliego:
p 2 p 2 '
leżeli r->oo, to wobec tego vw = 0. W związku z powyższym
u2
P-Pa
-pr
u po podstawieniu wyrażenia (5), rozkład ciśnienia na dachu hali fabrycznej możemy opisać zależnością: